İster kuzeyden güneye, ister doğudan batıya ölçün; dünyanın sayılı "orta yerinden" biri haline gelen İstanbul, herhangi bir kentten çok daha fazlasıdır. Dar gövdeli uçaklarla dünyanın üçte birine, geniş gövdelilerle gezegenin tamamına uçabildiğiniz nadir lokasyonlardan biridir.
Türkiye için önemi, ekonominin üçte birinden fazlasının burada üretilmesiyle başlar, finanstan sanata, üniversiteden teknolojiye dek pek çok alanda devam eder.
Özetle İstanbul'da sorun varsa, ülke ekonomisinde de problem var demektir.
Ulaşım, İstanbul'un karşı karşıya olduğu sorunların başında gelir ve "trafik" bunun hissedilen adıdır.
Her gün 1-2 saatimizi öğüten bu trafik değirmeniyle baş edebildiğimiz oranda İstanbul'u daha yaşanabilir kılmakla kalmıyor, ekonomiyi de rahatlatıyoruz.
İstanbul'un trafiğinden söz açıldığında duyduğumuz ezber şuydu: "Efendim zamanında demiryolu ve tünel yapılsaydı..." Bu ifade, sorunu kendi sorumluluk alanının dışına ötelemekti ve trafikteki "çaresizliği" bir sonraki nesle aktarmanın gerekçesi...
Ancak çaresizlik kader değil, tercih sorunuymuş meğer... Mecidiyeköy'de metronun ilk fazı inşaatının 15 yıl tozu-toprağını soludum zira evim oradaydı. Derken bir şekilde şeytanın bacağı kırıldı ve bugün dünya metropollerine yakışan metro, tramvay, tünel gibi modern unsurlar kent hayatına dahil oldu.
Trafik, ekonomidir aslında.
Tıkandığında ekonomiye etkisi, gayet nettir. Mesela İstanbul coğrafyasındaki dünya kentlerinde, karayolu yanı sıra raylı sistemler ve deniz yolu alternatifleri de eşit oranda gelişiyor.
Yeni yapılacak olan 3 katlı Büyük İstanbul Tüneli, geçen yıllarda açılan Haliç Geçişi, Avrasya Tüneli, Marmaray, 3'üncü Köprü, 3'üncü Havaalanı, yapılacak olan Kanal İstanbul gibi yenilikçi sistemleri kente kattıkça İstanbul'un rekabet gücü de artıyor. Peki, bu tablonun ekonomiyle ilgisi ne?
Pek farkında değiliz ama büyük kentler, "trafik yüzünden fakirleşme" sürecini yaşıyor. Zira ulaşamıyoruz.
Mesela Türkiye ekonomisinin kalbi İstanbul, bu gibi projeleri devreye almasaydı kent kalp krizi geçirirdi.
İşyerine gidemeyen insanlar, yerine ulaşamayan siparişler, aksayan toplantılar...
Emek saat kaybı, ürün kaybı, sinir kaybı...