Daha önce size ondan bahsetmiştim.
Ünlü bir psikiyatristle ünlü bir oyuncunun ortak noktasıydı. İkisinin de berberiydi.
Şimdi kendi dükkanını açtı. Etiler'de kimse buranın bir sanat galerisi mi, yoksa kafe mi olduğuna karar veremiyor. Oysa dediğim gibi, Ertan Altun'un yeni salonu burası.
Berber ressam olunca, haliyle salonu için başka bir ressama başvurmuş. Çok sevdiği Frank Stella'dan esinlenmiş! Bütün mekana onun ruhunu yerleştirmiş. Duvarları kendisi boyamış. İçine ekranlar yerleştirmiş. Dev kütüphanede Dubuffet'den Malevich'e birçok sanat kitapları ve uluslararası dergiler yer alıyor. Buzdolabında suyun içinde buz gibi badem var. Saat başı badem servisi yapılıyor.
Acıkanlar için self servis açık bir mutfak da cabası. Altun'un kaktüs koleksiyonu ve devetabanları içinde burası tarafımdan İstanbul'un en artistik berberi olmayı çoktan hak ediyor. Altun'un resimlerini merak edenler arayuzgaleri.com'dan bakabilirler.

Mardin'e ikinci bakış
Mardin bienalinin ikincisi 21 Eylül'de başlıyor. Küratörlüğünü Paolo Colombo ve Lora Sarıaslan'ın yaptığı bienalin kalabalık sanatçı kadrosunda yok yok... Mona Hatoum, Pae White, Fikret Atay, Sami Baydar, Edy Ferguson, Hrair Sarkissian, Murat Şahinler, Shahzia Sikander şimdilik sergide yer alacağını öğrendiğim isimler. Fikret Atay'ın bienale özel çektiği filmi görmek için sabırsızlanıyorum. Sergi, Mardin'de berber, açık hava sineması, çay bahçesi gibi tarihi olmayan gündelik hayatın geçtiği mekanlarda yer alarak bir ilke imza atıyor. Colombo'ya esini Mardin'in güvercini vermiş. Küratöre kulak verirsek: "Mardin güvercini sıra dışı yetenekleriyle insanda hem yeniden bakma dürtüsünü uyandırıyor hem de bir sanatçıyı çağrıştarak bienalin canlı imgesi haline geliyor. Bienal, kendine özgü yetenekleri olan yöresel Mardin güvercinine benziyor.
Onu diğer güvercinlerden farklı kılan özelliği, belli bir yönde uçarken havada takla atabilmesidir. Sanatçılar kendi çalışma ve estetik anlayışlarında başardıkları sıçramalar veya taklalar ile evrenselleşir. Rus formalist kuramcı yazar Victor Shklovsky'nin 1923 yılında yayımlanan Şövalyelerin Hareketi adlı özgün yapıtında benzer bir evrimselleşme anlatılır. Sanatçı bir satranç oyuncusunun sonraki hamleleri tasarlaması gibi sezileri, sürprizleri, çevresel değişkenleri gözeten, kendine özgü bir evrimselleşme süreci geçiren bir son yaratır. Shklovsky kitabını, sanatçının hedefindeki son gibi, akıllarda kalan bir son ile bitirir. Hedeflerini sıralar ve onlara ulaşmak için yaratıcı ince zekasının ürünü olan hiciv yeteneğini kullanır ve son sözü şu olur: 'Şövalye son hamleyi yapar. Başını eğer ve gülümser.' "

Nasılbağış yapılır?
Geçtiğimiz günlerde Yapı Kredi Private Banking Türkiye Üçüncü Sektör Vakfı (TÜSEV) işbirliğiyle ilginç bir toplantı düzenledi. Etkili Bağışçılık ve İlham Veren Bağışçılık Öyküleri semineri, Rahmi M. Koç Müzesi'nde gerçekleşti. Seminerin yıldız ismi, 1980'da Britanya İmparatorluk Nişanı, 2000'de asalet unvanını almış, Shirley Vakfı Kurucusu Dame Stephanie Shirley'di.
Shirley, Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı'nın, doğrusu uzun uzun anlattığı başarı öyküsünden etkilenmemek imskansızdı.
Bugün İngiltere'nin öncü teknoloji şirketlerinden F.I Grup'un yönetim kurulu başkanı Shirley, iş hayatına sadece 10 dolarla başlamış. Başarıyı ise erkek ismi kullanarak elde etmiş. Yazışmalara attığı her Steve imzası, ona daha çok iş getirmiş.
İş dünyasında kadın olmanın zorluklarını aşarak büyük bir mücadeleden gelen ünlü filantropi elçisi, 50 milyon sterlinden fazla hibeyle, İngiltere'nin en çok hibe veren 50 vakfından birine sahip.
Shirley, konuşmasında bağış yapmanın inceliklerinin ötesinde, paylaşmanın tutkulu doğasından bahsedişiyle gönlümüze taht kurdu. Kapitalizmin vahşi doğasının geç kapitalizmin evcil doğasına dönüşüp dönüşemeyeceği üzerine düşündürdü bir kez daha... 'İnsanlığın kurtuluşu paylaşmakta ve daha fazla paylaşmakta mı? Sanat, bu tür bir hayırseverlikten payını nasıl alacak? Peki ya sanatta bağışçılığın etiği?' gibi sorulara devam...