Fenerbahçe'nin ödemesi gereken borçları var. Kendi dinamiği ile oluşturduğu ve büyüttüğü gelirleri de var. İki kalemi dengelediğinizde sorun yaşamazsınız.
Bugün kulübün en önemli sorunu banka kredileri. Bilançoda finansman gideri 50 milyon lira civarında. Yani borç maliyeti, faiz...
Bu işten anlayanlar ana paranın ne olduğunu daha iyi hesaplar.
Süreç başladığında, hisse senetleri düştüğünde, bankalar teminat olarak aldıklarını yeterli bulmadılar. Bu yüzden oyuncular satıldı, 100 milyon liralık tahvil basıldı.
Eskiden başkanlar paralı olurdu. Transferleri ceplerinden öderlerdi. Hatta verdiği parayı geri almayacağını söyleyerek seçilen Aziz Yıldırım, "Kulübün parası var mı ki!" demişti.
Bu yüzden harcamaların üstünde durmazdı kimse; çünkü harcanan başkanın parasıydı. Verdiklerini de geri aldı hepsi.
Şimdi ise kulübün parası harcanıyor.
Benim anlamadığım, gelir arttıkça, en azından sabit kalması gereken borç miktarının artması. Çünkü ortada yatırım da yok. Tesis harcamaları ile borç arasında uçurumlar var.
Ve Fenerbahçe kongre üyeleri, muhtemel başkan adayları veya Yüksek Divan Kurulu ağzını açmıyor. "Nedir?" diye soran bir Hulusi Belgü vardı.
O da iki yıl ihracı yedi.