Galatasaray belki de son haftalardaki en rahat maçına çıktı. 7 puan fark ister istemez takıma bir rehavet getirmiş. Bunu özellikle maç boyu çok defa izledik. Özellikle ilk yarı çok garip, çok gereksiz pozisyonlar verdiler. Gaziantepspor'un oyuncuları biraz becerikli olabilseler çoktan ilk yarıda skoru lehlerine çevirebilirlerdi. Belli ki Galatasaray artık "Kaybetmeyeyim" diyor. "Nasıl olsa haftaya kazanırım, turumu da İstanbul'da atarım" diyor. Bunu ilk yarıda çok fazla gördük. Tempo çok düşük. Drogba iyi niyetle bir şeyler yapmaya çalışıyor ama o da durgun. Selçuk, Hamit bir türlü oyunu forse edemiyor. Bir tek Muslera inanılmaz güven verici oynadı.
İkinci yarıya bakıyoruz işler aynen devam ederken Gaziantepli savunma oyuncusu maçı Galatasaray'a veriverdi. Tabii ki kötü niyet yok. Dönerken dengesini kaybetti, sonra da muhtemelen ayağı kaydı ve Burak klasik gollerinden birini atıverdi. Türkiye'de karşı karşıya kalıp da tek vuruşluk pozisyonları gole dönüştürme yüzdesi en fazla Burak'ta olsa gerek. Bundan sonra bir 5-10 dakika Galatasaray iyi oynadı. Ama sonra gereksiz yaslandılar. Aslında Galatasaraylı oyunculara da hak vermemek mümkün değil. Arka arkaya stresli maçlar oynuyor ve kazanıyorlar. Sonuçta Fenerbahçe ve Galatasaray arasındaki fark 7 puan olarak devam ediyor. Kaldı 3 hafta. Galatasaray haftaya Sivas'ı yenerse Seyrantepe'de 50 bin taraftar önünde turunu atacak.

HALİS ÖZKAHYA ÇOK İYİYDİ
Bitime 3 hafta kala ligin tadı kaçtı diyebiliriz. Matematik olarak evet ama fiilen Galatasaray'ın bundan sonra şampiyonluğu vermesi imkansız gibi. Böyle bir tablo da hem seyir zevkini hem de heyecanı azaltıyor.
Halis Özkahya'yı uzun aradan sonra bir büyük maçta izledik. Dün gece de iyiydi. Birkaç faul hatası yaptı ama genelde kararları, sükuneti ve oyunculara yaklaşımı çok iyiydi.