TRABZONSPOR'UN maçlarını elbette izliyorum ama her zaman Trabzon'u yorumlama ve yazma şansım olmuyor. Bu sezondan itibaren Trabzon'la ilgili futbol görüşüne çok inandığım sevgili İskender Günen'in her hafta Trabzonspor'la ilgili yazılarını okuyorum. Kendisi hep Trabzonspor'un oyunuyla kazandığı puan arasında paralellik olmadığını vurguluyor. Dün akşam dikkatle izlediğim Trabzonspor'un daha önceki performansının aksine oyun ve skorun örtüştüğünü gördüm. Tabii Limassol, Trabzon sıkletinde değil.

NEREYE KADAR GİDER?
Ama savunma anlayışı ve hücumdaki etkinlik ve denge anlamında benim izlediğim en iyi Trabzonspor'du. İlk 60 dakikadan bahsediyorum çünkü ondan sonrası var ki niye bunların konuşulduğu bir 10 dakikalık bölümde oyunun bu skora gelişi Trabzon'un bu sezon için zaaflarını anlatıyordu. Böyle bir oyunun 3-2'ye gelişi bu kadar kolay olur mu? İşte sorgulanması gereken bu. Trabzon'un şu anki lig ve Avrupa'daki genel görünüşü benim gözümde böyle.
Dün akşamdan kalan en çarpıcı şey ise Olcan'ın hem skor hem oyun anlamındaki mükemmel performansı. Genç milli takımlardan tanıdığım Kadir Keleş'in hiç de tahmin etmediğim olgunlaşan futbolu. Malouda'nın artık takımla bütünleşmesi... Savunma anlamında da kaleci Onur'a bu kadar az görev düşmesi. Olumlu izlenimler buydu.
Trabzonspor'u tıpkı İskender Günen gibi sezon başından beri istenen oyunu oynayamadığını için eleştiriyoruz. Ama ligde olmasa da Avrupa'daki konumuyla gelen "Acaba Trabzonspor nereye kadar gider" heyecanı, futbol şehri Trabzon'un en büyük hedefi olmalı. Bu yolda da bizim kuşağın şampiyon takımı Trabzonspor'a yürekten başarılar diliyorum. Nereye kadar gideceklerini de heyecanla bekliyorum.

MAÇIN ADAMI: OLCAN ADIN