Çok heyecanlı bir maç oynandı dün akşam Londra'da... Umudumuzun kaynağı, İstanbul'daki ilk karşılaşmaydı. Londra deplasman olarak çok farklıydı bunu biliyorduk ama ilk yarının son dakikasında gelen gole kadar İstanbul'daki maçtan daha etkili bir 45 dakikanın oynandığından bahsedebiliriz. Sakindik, topa sahip olduk. Savunmayı çok doğru yerde başlattık. Sadece bir pozisyon verip, golü yedik ama oyunu hiç vermedik. O son dakika golü ile devreye 1-0 yenik giderken, ikinci yarıda çok farklı şeyler olacağı da apaçık bir şekilde görülüyordu. Az da olsa böyle başladı ikinci yarı. Bu sefer daha geniş alanlarda pozisyon üreten Arsenal ortaya çıktı. Hiçbir zaman, pozisyonları gol vuruşuna kadar getiremesek de oyunda hiç geri düşmedik, maçın son dakikasına kadar. 75. dakikada Arsenal'in 10 kişi kalışı, sanki maçın yeniden başlayacağını düşündürdü bize. Beşiktaş zorladı, Arsenal savundu ama biz yine de o son gol pozisyonunu bir türlü bulamadık.
NELER YAPABİLECEĞİNİ GÖSTERDİ
Belki oyunculara değinmek gerekir; kısaca bireysel olarak herkes çok iyi oynadı. Beşiktaş'ı oyunda tutan o birlikte ve doğru takım şeklinde oynamasıydı. Hutchinson da, İsmail de çok iyi bir form grafiği yakaladı. Yalnızları oynasa da Demba Ba iyi niyetli mücadele etti. 180 dakikalık mücadelede tek gol oldu ve maalesef onda da Tolga'nın hatası vardı. Öyle büyük bir futbol heyecanıyla bir son 5 dakika yaşadık ki anlatmak kolay değil. Tüm mücadeleye rağmen maalesef Beşiktaş, kendisini Şampiyonlar Ligi'ne götürecek o golü bulamadı. Şu bir gerçek ki eşleşmeler olduktan sonra böylesi bir Arsenal karşısında böylesi bir Beşiktaş performansı beklemiyordum. Kazanamayınca ne anlamı var diyebilirsiniz? Daha birçok sportif hedefi var Beşiktaş'ın bu sene. Ve Arsenal karşısında oynadığı iki maçta neler yapabileceği anlamında önemli ipuçları verdi...
