Bir teknik direktörün kadro teşkili, taktik stratejisi, 90 dakika içinde oyuncu değişiklikleri ve futbolcuların motivasyon faktörlerinin maçların gidişatına ve sonucuna ne kadar etkili olduğu bilinen bir gerçek. Cumartesi gecesi oynanan F.Bahçe-Balıkesir maçı, hem yukardaki gerçekleri net biçimde bir kere daha ortaya çıkardı hem de Diego olayına yorum getirmek için çarpıcı bir örnekti. F.Bahçe'de yabancı forvetlerin fiziksel yetersizliklerini, devamsızlıklarını da göz önüne aldığımızda takımın yapısı ve oyun modeli itibariyle orta sahanın ortasında Mehmet Topal'ın yanında Meireles ve Selçuk'un oynaması bir zorunluluk. Alper de başta forvetleri olmak üzere çalım atma özelliği yetersiz kadroda driplingleri ve adam eksiltmeleriyle ihtiyaç duyulan bir futbolcu. Ancak içinde sakatlıklar da olmak üzere çeşitli nedenlerle fazla görev şansı bulamadığı için Alper'in fiziki gücü yetersiz. Eskişehir maçında orta sahada görev yapan Alper, sahada yoktu. Bursa maçında ileri ucun kenarında görev alınca biraz katkı sağladı. Fizik olarak hazır olmayan yapısı, orta sahanın ortasında görev yapmaya uymayan Alper'i, Balıkesir maçında İsmail Kartal bu bölgede oynatmakla hata yaptı. 3 durağan forvetin handikapına, 'zayıf rakibi nasıl olsa yeneriz' diye motive olmayan futbolcular eklenince cumartesi gecesi ilk yarıda şok yaşandı. Kadıköy'deki Trabzon, Galatasaray, Beşiktaş ve Bursa maçlarında Fenerbahçe iyi oynamasa da disiplinli oyunu ve yüksek motivasyonuyla tek gol dahi yemezken, Balıkesir karşında bir devrede 3 yedi, 5 gol de yiyebilirdi. İşte teknik adam hatası ve rakibi küçük görmenin yarattığı baş ağrısı. Devre arası yapılan değişikliklerle takım savunmasının düzeni geri geldi.
