F.Bahçe ilk 20 dakika çok yüksek tempolu ve presli bir futbol sergiledi. Sağ kanat bindirmelerindeki etkili devamlılık rakibin savunma kurgusunu ciddi arızalara uğratıyordu. Bu bölümde erken skor avantajı yakalanırken iki tane de yüzde yüz gol kaçtı; bir top direkten döndü. Devre ortasından sonra tempo normale döndü. Takım presi ikinci bölgeye geriledi ama yine de bölüm bölüm tehlikeli ataklar F.Bahçe'den geliyordu. Bu bölümde takdir ettiğim Göztepe hocası Kemal Özdeş'in tahmin etmediğin hatasına tanık oldum. Isla ve Dirar çok koşan ve birbirlerini iyi tanıyan bir ikili. Bunlara Mehmet Ekici'den bir artı katkı geleceği belli; bu durumda Özdeş'in rakibin bilhassa en tempolu olduğu ilk yarıda bu bölgeye çok ciddi tedbirler düşünmesi lazımdı. Ama Özdeş tam tersini yapınca bu kulvar yol geçen hanına döndü.
İkinci yarı ile birlikte F.Bahçe'nin temposundaki düşme devam ediyordu. Ama birden sahneye Jerome çıktı. Hiçbir şey oynamadığı gibi bir de çok haklı bir kırmızı kart gördü . Bundan sonra da F.Bahçe rahatlayıp ilk yarıdaki etkinliğini sürdüremedi. Yapılan değişikliklerden sonra Jailson-Moses işbirliği ile gelen 2. golle de maça nokta kondu.
Fenerbahçe bu galibiyetle artık kara bulutları tamamen dağıtmış oldu. Bence en ciddi sorun santrforda. Çünkü Soldado kaliteli ama fizik gücü otuz dakikalık. Slimani zaten ondan da güçsüz. Moses tanıdığım bir oyuncu. Eğer İstanbul'da güçten düşmezse F.Bahçe'nin çok önemli bir ara transferi olur.
Gelelim Ersun Yanal'ın kendisine oyuncular açısından güven kaybettirecek yanlışına: Benzia geldiğinden beri ilk defa iyi oynuyor ve koşuyor. Bu tabloda bir hoca yeni gelen Tolgay'ı oyuna alırken onu çıkarıyorsa bu şu demektir: Senin oynama şansın yok.