- Sizin isminiz hâlâ 'genç tasarımcı' olarak zikrediliyor. Uzun zamandır bu sektördesiniz aslında. Türkiye'deki 'genç tasarımcı' kavramı neye göre belirleniyor?
- Evet, karışık bir kavram o biraz. Aslında sektördeki yaşına göre, yani kaç seneden beri bu meslekte olduğuna göre. Bizde, bir ile 10 arası olanlara genç, üzerindekilere moda tasarımcısı deniyor. Ben 10 yılı doldurdum aslında ama markam dört yıllık. O anlamda evet, gencim ama 10 yıl da az değil tabii. - Bu 10 yıllık süreyi nasıl değerlendirirsiniz? Türkiye'de moda tasarımcısı olmanın eksileri ve artıları neler? - Bütün moda sektörünün ve devletin aklında ampuller yanmaya başladı sonunda. 'Bir şey yapmak istiyorsak, bunun yolu tasarımdan geçiyor,' önermesini kabul ediyorlar artık. Bunun sayesinde yeni yeni destekler de yapılmaya başlandı. Ben deri tasarımcısı olarak üç yıl önce Deri Tanıtım Grubu'nun kapısını kendim gidip çaldım mesela. 'Ben deri tasarımcısıyım, buradayım ve ancak teşviklerle ilerleyebilirim,' dedim. Bir moda haftasına katılmak mesela, gerçekten çok ciddi bütçe gerektiren bir şey. Koleksiyon bir yana, defilesi, tanıtımı... Deri Tanıtım Grubu bana çok destek verdi. Ama ona rağmen yine de teşvik gerekiyor. Çünkü maddi ve manevi anlamda çok şeyin savaşını vermemiz gerekiyor. Savaşırsan, sadece işinle ilgilenirsen, oluyor. Takdir ediliyorsun, tanınıyorsun. Tabii tehlikesi de var. Sürekliliğin olmazsa, kendini yenilemezsen hemen gidersin. Arkadan iyi bir yeni jenerasyon geliyor.
- Modaya ilgi artıyor; her geçen gün yeni isimler çıkıyor. Gelecek görüyor musunuz yeni jenerasyonda?
- Tasarımın değeri anlaşılmaya başlandığı için yeni jenerasyon daha şanslı. Firmalar artık bünyelerinde tasarımcı bulunduruyor. Ama şanssız tarafları da çok. Çünkü artık çok tasarımcı var. Bizim dönemimizde daha az tasarımcı mezun oluyordu. Şimdi her üniversitenin moda bölümü var, yeni kurslar açılıyor. Ve bu nüfus, mezun olduktan sonra iş bulamıyor. Tasarım ilerlese bile, ona tam anlamıyla cevap verebilen sektör henüz oturmadı. Bir de tabii her önüne gelen moda tasarımcısı olmak isterse, tasarımcı fazlası olur. Her giyinmeyi sevenin tasarımcı olmasına gerek yok. Modanın farklı dallarında da yer alabilirler.
- Ki o dallarda daha çok elemana ihtiyaç var.
- Moda tasarımcısının yanı sıra o zinciri oluşturan çok önemli başka kişiler de var; editör, fotoğrafçı, halkla ilişkiler uzmanı, satın almacı... Bu halkadaki diğer boşlukları doldurabilirler. Ki o alanlar da daha boş aslında. Bir de her mezun olan tasarımcı kadın giyimine yöneliyor. Halbuki deri, iç giyim, çocuk, erkek, çorap, ayakkabı tasarımı henüz çok bakir alanlar. Bütün mezun olanların kilitlendiği nokta, 'Kadın giyim tasarımcısı olacağım, kendi markamı kuracağım'. Her mezun olan aynı şeyi istemese; yelpaze genişlese ve dengeli dağılsa Türk modası için çok daha iyi olur.
