Hollanda’daki Türk toplumu, işgücü göçünün 50. yılını kutlamaya hazırlanırken, ilk nesil Türkler yaşlılıkla birlikte gelen sorunlarına çare arıyor. İlk neslin büyük bir bölümü Türkiye’ye dönerken, onbinlercesi de çeşitli nedenlerle Hollanda’da yaşamaya mecbur kalmış. Hollanda Merkezi İstatistik Bürosu (CBS) verilerine göre, ülkede 65 yaş üzerinde yaklaşık 26 bin Türk yaşıyor. Vasıflı işgücü olmadıkları için ilk geldiklerinde ülkenin en ağır işlerinde çalışan Türkler, şimdi yaşlı- lık hizmetleri, sağlık imkanları ve yakınlarının ilgisi gibi konularda sorunlarla karşılaşıyor.\n\n
UYUM SORUNU \n\nTürk Yaşlılar Federasyonu (TOF) Başkanı Sabri Kenan Bağcı (67), sayıları giderek azalan birinci nesil Türklerin büyük zorluklar yaşadığını anlattı. “Birkaç yıl sonra döneriz” düşüncesiyle dil öğrenilmediği için toplumdan kopuk bir hayat sürüldüğüne dikkati çeken Bağcı, “Bunun sonucunda uyum sorunu ortaya çıktı” dedi. İlk neslin ailelerini rahata kavuşturmak için gece gündüz ağır şartlarda çalıştığını hatırlatan Bağcı, genç nesillerin kendilerine bugünleri hazırlayan yaşlılara daha fazla ilgi göstermesini istedi.\n\n
‘İSTESEN DE DÖNEMEZSİN’\n\nSabri Kenan Bağcı, kendisi dahil “Biraz para biriktirip döneriz” diye hayal kuran ilk neslin neredeyse tamamının artık Hollanda’nın ayrılmaz bir parçası haline geldiğini vurgulayarak, “İstesen de dönemezsin. Çoluk çocuk, torunlar burada. Sağlık sorunu yaşı- yor bir çoğu, nasıl dönsün?” dedi. Bağcı, yaşlı Türklere verilen hizmetlerin ihtiyaçlara tam anlamıyla yanıt veremediğini belirterek, Müslümanlara uygun bir huzurevi dahi olmadığından yakındı.\n\n
TÜRKLERE ÖZEL BÖLÜM\n\nDordrech’teki huzurevinde kalan Hüseyin Kılıç (71) da, 40 yıl önce geldi- ği Hollanda’da ağır çalışma şartları ve dil olmak üzerine büyük sıkıntılar yaşadığı- nı anlattı. Kılıç, en büyük özlemlerinden birinin memleketini görmek olduğunu söyledi. Yılda bir kez kısa süreliğine de olsa köyüne gittiğini bildiren Kılıç, huzurevinde yalnız bırakılmaktan şikayetçi ve ziyaretçilerin artmasını istiyor.\n\n
‘EVDE BAKMAK ZOR’\n\nDordrecht’te Türk yaş- lılar için oluşturulan özel bölümde gönüllü hizmet verenler de var. Sabriye Kargı İçel, Demans hastalı- ğına yakalanan annesi Gülten İçel’i evde bakımı zor oldu- ğu için huzurevine getirdiklerini anlattı. İçel, 1976’dan beri Hollanda’da yaşadığını, malulen emekli olmanın da verdiği avantajla daha çok yaşlılara yönelik gönüllü işler yaptığını belirtti.\n\n
KÖYÜ GÖZÜNDE TÜTÜYOR\n\nDordrech’teki huzurevinde kalan Hüseyin Kılıç (71) da, 40 yıl önce geldi- ği Hollanda’da ağır çalışma şartları ve dil olmak üzerine büyük sıkıntılar yaşadığı- nı anlattı. Kılıç, en büyük özlemlerinden birinin memleketini görmek olduğunu söyledi. Yılda bir kez kısa süreliğine de olsa köyüne gittiğini bildiren Kılıç, huzurevinde yalnız bırakılmaktan şikayetçi ve ziyaretçilerin artmasını istiyor.
