O bir saray saatçisi, Türkiye'de saat tamiri denince ilk akla gelen isimlerden. Saatin duayeni Recep Gürgen'in elinden bugüne kadar 40 bin saat geçti. Dünyada bilinen tüm saatler hakkında engin bir bilgisi var. Kartvizitinde de 'Tamiri imkânsız saat yoktur' yazıyor.
Gürgen'in saatlerle tanışması 1960'lı yıllara dayanıyor. İlk olarak 14 yaşındayken saatçi olan dayısının Sirkeci'deki dükkanında çıraklığa başlamış. Dayısı iki yıl saatlere elini sürmesine izin vermemiş. "Saatleri önce tanı, bil, sonra tamire başla!" demiş. İki yıldan sonra saat tamirinin inceliklerini öğrenebilmiş ancak.
Sonrasında da saat ustalarının tavsiyesi üzerine Karaköy'deki meşhur saatçi Mayer dükkanında soluğu almış. Dükkanın saatçiler arasındaki önemi ise yıllar öncesine dayanırmış.
Gürgen o dönemi şöyle anlatıyor: "Wolfgang Mayer'in dedesi Abdülhamid'in saatçisiydi. 30 kişinin çalıştığı atölyede her tür saate dair tamir ve imalat yapılıyordu. Başvuru yaptığım gün Mayer ellerimi uzatmamı istedi. Ellerim titriyor mu diye kontrol etti. Sonra 'Adresini bırak!' dedi bana. Bir süre sonra bir ay deneme çalışması için mektup yolladı."
Atölyeye gittiğinde bir aylık deneme süresine bile gerek kalmamış, saat ustalığındaki yeteneğini beğenen Mayer, Gürgen'i üçüncü gün işe almış.
ATÖLYESİ KARAKÖY'DE
1975 yılına kadar bilfiil çalışmış atölyede. Cumhurbaşkanlarından başbakanlara, padişah torunlarından Türkiye'nin önde gelen simalarına birçok ismin saatlerini tamir etmiş Recep Gürgen. Mayer'in teşvikiyle açtığı Karaköy'deki atölyesinde saatleri tamir etmeye devam ediyor.
Saray saat tamirciliği de yine ustası Mayer'in öncülüğünde aynı yıl Topkapı Sarayı'nda başlamış Recep Gürgen'in. "Ustamın çantasını taşıyarak saraylara girdim. Saatleri ustamla birlikte elden geçirdik" diyor. Bu işe ustasının ölümünün ardından da devam etmiş. Topkapı Sarayı'nın ardından Dolmabahçe Sarayı'nın saatleri de ona emanet edilmiş. Hatta 2005'te Dolmabahçe Sarayı'nda kalfası Şule Gürbüz ile 63 saatten oluşan müzeyi açmış. Haftanın belli günleri Topkapı Sarayı ve Dolmabahçe Sarayı'na geliyor, atölyelerde çalışmalarda bulunuyor.
HER SAATİN KENDİ ÖZELLİĞİ VAR
Gürgen, sanatkarlığının inceliklerini yanında çalışan çıraklara da aktarmış. Bugüne kadar birçok kişiyi yetiştirmenin gururunu yaşıyor.
Atölyesindeki masanın başına geçtiğinde ameliyat yaparcasına titizlikle mekanik saatleri tamir ediyor. Büyük saatlerden cep saatlerine, kol saatlerinden kule saatlerine kadar her tür saat ondan soruluyor.
Türkiye'deki birçok kule saatinin tamirini de yapmış Gürgen. Kule saatleriyle küçük saatler arasında fark olduğunu söylemeden geçmiyor. "Kule saatleri her daim ilgiye ihtiyaç duyar" diyor. Atölyesinde saatleri tamir ederken öyle bir ruh haline bürünüyor ki, zamanın nasıl geçtiğini anlamıyor: "Masaya tamir edilecek saati koyduğumda önce acırım haline, sonra yavaş yavaş canlandırırım. O esnada tamir edilecek saate odaklanırım" diyor. Çalışırken Klasik Türk Müziği dinliyor.
19. yy. sonu Fransız yapımı, altın kaplama konsol saati.
İYİ SAAT NE YAPARSANIZ KABUL EDER
Gürgen, "Kartvizitimde 'Tamiri imkânsız saat yoktur' yazar. Çünkü bazı saat ustaları 'Ben tamir edemem' yerine 'Bu tamir olmaz!" diyor. Bu sözüm onlara" dedikten sonra iyi bir saatin özelliklerini anlatmaya başlıyor: "İyi bir saat ne yaparsanız kabul eder. Kötü bir saat ise ne yaparsanız yapın yaptığınızı kabul etmez. Saat ustalığı zevklidir. Başkasının saati ya da sadece saat olarak bakarsanız olmaz. Saatin sahibinden ziyade önüme gelen saatin ne olduğunu bilerek ve kıymet vererek tamir ediyorum. Saat ustasına en çok zevk veren ise en zor saatin tamir edilip ortaya konması!"
Büyük usta son olarak günümüzde el yapımı mekanik kol ve cep saatlerinin 500 bin dolar ile bir milyon dolar arasında satıldığını anlatıyor.
