"Anne olmak her şeye yetişmek, tüm görevleri üzerinize almak anlamına gelmiyor. Sorumlulukları paylaşın" diyorlar ya, işte pratiğe dökülünce işler pek böyle yürümüyor. Paylaştığınız sorumluluklar ikinci gün yine size kalıyor. Genelde babalar anneler kadar istikrarlı olmuyor ev içindeki görevleri devam ettirme konusunda. Anneye iki seçenek düşüyor, ya sürekli hatırlatarak yorulmak ya da yapılmayan işleri yaparak yine yorulmak. Sonuç, anne denilen kutsal varlık hep yorgundur.
Mesela bu yazıyı yazarken ben de çok yorgunum. Doktor Halit Yerebakan'ın geçen haftaki yazısının başlığı şöyleydi: "Yorgunluğunuzun sebebi uykusuzluk olabilir." Doktor biz annelere nokta atışı yapmış. Yorgunuz çünkü hiç uyumuyoruz doktor bey.
Peki, ne yapacağız? Benim aklımdan geçenler şöyle sevgili anneler.
Evdekilerin aradıkları anneye bir süre ulaşılamayacak. Evet, bardakta soğuyan o çayı, fincanda pudinge dönen o kahveyi ben sıcacık içmek istiyorum.
Şimdi size hangi durumlarda uçak moduna geçmemiz gerektiğini yazacağım.
Bu anlara da lütfen bu yazıyı okuyan babalar saygı duysun, sessizce sorumluluklarına koşsunlar.
Yemek yerken.
Sıcak bir duş alırken.
Banyo yaparken.
Tuvaletteyken.
Uyurken.
Tatilde, şezlongda uzanırken.
Ayda yılda bir müziğe kendimizi kaptırmışken.
Kuafördeyken.
Bulaşık makinesini boşaltırken.
Tırnaklarımızı keserken.
Giyinirken.
ÇOCUKLARA ARTIK ROBOTLAR MI BAKACAK?
Bakıcı maaşlarının astronomik rakamlara ulaştığı şu günlerde anneler de kendilerine dadıların yerini tutacak yeni seçenekler arıyor.
Hani, milenyuma girince her şeyi robotlar yapacaktı ya, neden çocuklarımıza da robotlar bakmasın?
Bunu tüm artı ve eksileriyle düşünmek lazım tabii ama bilim adamları bunun için adım atmış, hatta piyasaya birkaç robot sürmüşler bile...
Bunlardan biri Amazon'da da satışa çıkan Alexa... Alexa, aynı zamanda hasta bakıcı ve ev işlerine de yardımcı olarak tasarlanmış. Kulağa ne hoş geliyor değil mi? Hem işleri yapacak hem çocuğa bakacak. Evde hasta varsa onunla da ilgilenecek... Ama detaya girince pek de öyle olmadığını görüyoruz. Şimdilik sadece hoparlör sistemi ile çocuğunuza okuyacağı yüzlerce kitabı var. Çocuk dostu olarak adlandırılıyor, çünkü çocuğunuzun soracağı sorulara vereceği cevapları var.
Bir de Avatar Mind'ın çocuklar için ürettiği robot "iPal" var. Bu robot, ebeveynlerin yokluğunda çocukların arkadaşı olması için üretilmiş.
Bir bakıcıdan çok sosyal bir arkadaş gibi...
Oyun ablası dediğimiz görev tanıma uyuyor.
Üç-sekiz yaşlarındaki çocukları oyalamak için tasarlanmış iPal. Çocukların nelerden hoşlandığını aklında tutabiliyor. Çocuklara masal okuyup onlarla oyun oynayabiliyor.
Yani, şimdilik bakıcının işini yapabilen robotlar birer hayal. En azından bizim annelik dönemimize yetişmez. Bakalım torun büyütürken neler göreceğiz? Anneanne robotlarla karşılaşmayalım da...
