Son dakika bilgisine göre Uluslararası Ceza Mahkemesi'nin Ruanda soykırımında yüzbinlerce kişinin ölümünden sorumlu tuttuğu isimlerden Felicien Kabuga, Fransa'da yakalandı.
Fransa Adalet Bakanlığı, başına 5 milyon dolar ödül konulan caninin gözaltına alındığını resmen açıkladı.
84 yaşındaki Felicien Kabuga'nın, Paris'in banliyösündeki evinde bu sabah gözaltına alındığını uluslararası haber ajansları 'acil' koduyla duyurdu.
Fransa Adalet Bakanlığı, 20 yıl boyunca aranan Kabuga'nın önce Paris Temyiz Mahkemesi'ne, ardından ise Lahey'deki Uluslararası Ceza Mahkemesi'ne çıkarılacağını da ekledi.
Peki, Ruanda'da ne oldu? Olaylar yalnızca 100 gün sürdü. Eli silahlı milisler her yerdeydi. Siyasi hazırlıkta rol alan iki Avrupa ülkesi, Fransa ve Belçika'ydı.
Dünyanın gözü önünde 800 binden fazla insan öldürüldü. Ülkenin kraliçesi bile evinden alındı, bir müzenin bahçesinde vuruldu. Kafataslarından dağlar inşa edildi.
Ruanda 'soykırımı'nın üzerinden çeyrek asır geçti. Orta Afrika ülkesindeki radikal Hutular, Tutsiler ve ılımlı Hutuların peşine düştü. Bu sırada BM askerleri geri çekildi.
Muhabir Mark Fritz'in Karubamba köyünden geçtiği haber, Pulitzer ödülü kazandı. Haber şu cümlelerle başlıyordu: "Sınıftaki kara tahtada çizili Afrika haritası önünde çürümüş halde yatan erkek...
Kiliselere doluşmuş aileler... Doğum kliniğinin önünde anne adayları yok. Buradaki herkes ölü. Karubamba cehennemden bir sahne gibi. Çürüyen yüzlerde acının sessiz çığlığı var..."
Karubamba köyündeki kıyımdan kurtulmayı başaran bir çocuğun yüz ifadesi her şeyi anlatıyordu. Soykırım başladığında, Rincent de Paul Ruhumuriza daha birkaç haftalıktı.
95 bini aşkın çocuk ise yetimhanelere yerleştirildi. Ruanda, soykırımdan yıllar sonra kurulan bir köye verilen isim gibiydi: 'Gözyaşlarının kuruduğu yer...'
25 yaşındaki Aline Uwase Turatsinze, her gün sabah uyanıp yüzünü yıkıyor, motosikletine biniyor ve 60'dan fazla aile üyesinin gömüldüğü yere gidiyor.
Turatsinze, "Çok insan kaybettim, anılarımı saklıyorum ancak 'Bir daha asla' diyerek hareket edersek belki de dünyanın hiçbir yerinde tekrarlanmaz. Yalnızca Ruanda değil, dünyanın hiçbir yerinde" diyor.
Soykırım, Temmuz 1994'te sona erebildi. Tutsilerin kurduğu 'Rwandan Patriotic Front-Ruanda Yurtsever Cephesi' örgütünün Kigali'ye girmesi, tarif edilemez vahşeti bitirdi.
2014'teki anmalarda dönemin Birleşmiş Milletler (BM) Genel Sekreteri Ban Ki-Moon, Kigali'de toplanan binlerce insana seslendi. BM Genel Sekreteri, "Çok daha fazlasını yapabilirdik. Çok daha fazlasını yapmalıydık. Ruanda'daki askeri birlikler, onlara en çok ihtiyaç duyulduğu anda geri çekildi" dedi ve ekledi:
"Bir sene sonra Srebrenika, BM'nin 'güvenli' addettiği topraklar tehlikeli yerler oldu, masum insanlar katledildi. Yaşananların üzerinden bir nesil geçti. Ama bu utanç devam ediyor."
Ruanda yönetimi, Belçika ve Fransa'nın soykırımın siyasi hazırlığında doğrudan rol aldığını belirtiyor. Fransa, 20. yıl anmalarına söz konusu açıklamalar nedeniyle katılmadı. Paris yönetimi, soykırım sırasında hatalar yapıldığını kabul ediyor ancak milislerle işbirliği iddialarını reddediyor.
Ülke, Ruanda soykırımı arşivlerini üç yıl önce açtı. Eski bir Belçika sömürgesi olan Ruanda'daki katliamlar, bir Hutu olan Cumhurbaşkanı Juvenal Habyarimana'ın uçağının düşürülmesinden günler sonra başlamıştı.