Geçen gün Hışva Hana giderken gözüm etraftaki zeytinlere takıldı. Kale Altı diye adlandırılan eski çarşının her köşesinde zeytin çuvalları alıcısını bekliyor.
Bizim buralarda hasat zamanı başladı. Çarşı pazar zeytin yeşiline büründü.
Şimdi alınacak zeytinler kırılacak kışa hazırlanacak.
Kışın sofralarımıza salata olarak, börek olarak, piyaz olarak, kahvaltılık olarak lezzet katacak.
Zeytin gibi mucizevi bir meyvenin şifasından bahsetmeye gerek bile yok.
Zeytin barıştır, sağlıktır, berekettir, kutsaldır.
Zeytin bir kültürdür, Akdeniz kültürünün en önemli simgelerinden biridir.
Zeytinin anavatanı, Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ni de içine alan Yukarı Mezopotamya ve Güney Ön Asya'dır. Yani Mardin, Hatay, Suriye, Filistin ve Kıbrıs adasını içerisine alan bölge zeytinin anavatanı olarak kabul ediliyor.
Türkiye'de Aydın, İzmir, Muğla, Balıkesir, Bursa, Manisa, Çanakkale, Gaziantep ve Mersin önemli zeytin üretimi yapılan illerdir. Son yıllarda ağaç sayısı artan zeytin Türkiye için önemli tarım ve ihracat ürünüdür. Potansiyelimiz dikkate alındığında tarım sektörümüz için rekabet gücü olan ürünlerden biridir.
Peki ya anavatanı olan bölgede yer alan Suriye'deki zeytinlere ne oldu, oluyor, olacak?
Suriye ağaç varlığı, üretim, tüketim ve ihracat anlamında dünyanın önde gelen üretici ülkelerinden biriydi.
Zeytin Dalı operasyonu ile güvenli bölge haline getirdiğimiz Afrin ve civarında zeytinciliğin çok yaygın olduğunu biliyoruz. Ama orada hasadı başlayan zeytinlerin ne olacağını bilmiyoruz.
Zeytin işleme tesisleri büyük ölçüde zarar görmüş durumda. Çalışan tesisler ise hasadı işleyecek kapasiteye sahip değil.
Buyurun Türkiye'deki tesislerde işleyelim. Nizip ilçemiz bu alanda uzman.
Ama aldığım duyumlara göre ona da yanaşmıyorlar.
Sen Zeytin Dalı operasyonu ile güvenliğini sağlıyorsun, topraklarına sığınmalarına izin veriyorsun o kendisine kazanç sağlayacak bir işbirliğinden kaçınıyor.
Peki ne olacak bu zeytinler?
Esed mi alacak yoksa PYD mi?
