Suphi Vacip uykusunda bir dünyadan diğerine gezinmektedir: Gerçeklik bildiğimiz dünyayı, yani OLAN'ı, optik yanılsamalar ile dilsel mekanizmaları türetmektedir. Suphi Vacip, OLAN'ın dışındaki personası Baki aracılığı ile dilsel tekrarlar yoluyla gerçekliği yeniden üreten dünya dışı yeri ve ona karşı işleyen kaçak yayının kökenini anlamaya çabalar. Gerçekliğin farklı kapılarından geçtikten, kronolojiyi farklı yerlerden kat ettikten sonra, yolculuk onu bir el yazmasına ulaştırır. Artık füglerle gerçeklik türetmenin sırrına vakıftır. Tüm bu yolculuk Suphi Vacip'in evinin koridorunun bir ucundan diğerine kadar sürmüştür.
Romanda Yazgı tetikçiliği, 1950'lerde güneşin doğma zamanından 7 dakika 55 saniye geç doğması ve bu zamanlama hatasını 6 günde tamir etmesi gibi ilginç/gizemli konulardan bahsediliyor.
Dünya'nın dönüş hızı yavaşlamıyordu doğumlarla, ölümlerle, ayrılıklarla, sevinçlerle, düşenlerle, kalkanlarla, susmuşlarla ve Kopernik'in güneş merkezli evren anlayışını gelişmesiyle oluşan güya "zihinsel" sıçramasının ya da Buster Keaton filmlerinin hiçbir kimse tarafından bir daha verilemeyecek o hüzünle karışık, mezar taşı kılıklı ifadesiz görünen ifadesinin veya Cemil Meriç'in kör olacak gözleriyle ameliyat için gidip Paris'i Paris'te görememesinin ya da Joyce'un son eserinin 17 yıl sürmüş olmasının ve tek bir eser için hayatının yaklaşık %r ünü vermesinin anlamının anlamı yoktu dünya için; dönüyordu işte, dönmeye de devam edecekti, senden benden bağımsız dönüp duracaktı, duramıyordu. Ya uzaya ne demeli? Sabit yıldızlarla, oynak yıldızların dansı. Bir yıldız öldüğünde ya da söndüğünde yani var olmadığında, aramızdaki mesafeden dolayı, ben onun ışımasını hala görmekteymişim.
Pöh. Hortlaklarla diyalog. Evren ölse haberimiz olmayacak, yoksa....
Suphi Vacip, Gaye, Sait Bey, Seyhun Bey, Ece, Kendini Karacı zanneden gemici, Kaptan Ahap, Mozart, Emekli Balerin Nejla, Pelikan ini, Melek girmez sokak, Hiç görünmeyen karınca'nın akışkan nakışı, kasvetli yanılsama, Füg sanatı ve daha niceleri sizi bekliyor!
