Çene ya da yanak bölgesinin az gelişmiş olması, nager sendromunun en belirgin belirtisidir. Bununla birlikte el baş parmakların tam olarak gelişmemiş olması, duyma yetisinde yetersizlik, iç ve dış kulakların ufak ve az gelişmiş olması, dirsek hareketlerinin güçlükle gerçekleştirilmesi, ön koldaki kısalık gibi durumlar da nager sendromunun belirtileri arasındadır. Nager sendromu hastaları genellikle normal bir zekaya sahip olurken yaşamsal faaliyetlerini devam ettirmekte, diğer insanlara göre güçlük çekerler.
Nager sendromu, yeni doğan bebeklerin bazı organlarında rastlanan anormallikler neticesinde teşhisi koyulan ve doğuştan gelen bir hastalıktır. Dolayısıyla nager sendromu sebepleri başlığı altında herhangi bir çevresel faktörden ya da başka bir durumdan bahsetmek mümkün değildir. Aynı şekilde oldukça nadiren görülen bu hastalık için "Nager sendromu anne karnında belli olur mu?" ve "Nager sendromu genetik mi?" sorularına net bir yanıt vermek de doğru olmaz.
Nager sendromu, doğum sonrası yapılan ilk kontrollerde fark edilen anormal durumlar neticesinde tespit edilir. Vücudun çeşitli uzuvları, duyu organları ve yanak, çene gibi çeşitli yerlerinde doğuştan meydana gelen anormal bir durum, nager sendromu tanısı koymak için şüphe duymaya yetecek düzeyde bir belirti olarak değerlendirilebilir.
