31 Temmuz 1817'de Paris'te doğdu. Daha küçük yaşından itibaren Doğu dillerine ilgi duydu ve ilk derslerini Fransız Devlet Basımevi müdürü ve Arap dili uzmanı J. J. Marcel'den aldı. Paris'te Collège de France ile Ecole Spéciale des Langues Orientales Vivantes'te Arap, Fars, İbrânî ve Türk dillerini öğrendi. Hocaları Sylvestre de Sacy, Rainaud, V. Qutremère ve A. Jaubert gibi XIX. yüzyılın en ünlü Fransız şarkiyatçıları idi. Genç tercümanlar yetiştirmek üzere kurulan ve Jouannin tarafından idare edilen Ecole des Jeunes de Langues'da 1838'de öğretmen yardımcısı olarak görev alıp burada 1843'e kadar çalıştı. Bir taraftan da Firmin-Didot müessesesinin Arap harfleriyle dizeceği metinler için bir basımevi kurmasında yardımcı olduğu gibi, 1836'dan itibaren gerek bu kurumun gerekse başka basımevlerinin hazırladıkları Doğu dillerindeki metinlerin revizyonunu yaptı. Fransız hükümeti 1843'te Erzurum'da bir konsolosluk kurduğunda Belin'i kançılar ve tercüman olarak buraya gönderdi. Ertesi yıl ise aynı görevle Selânik konsolosluğuna geçti. 7 Eylül 1846'da Kahire'deki konsoloslukta görevlendirilen Belin, Temmuz 1852'de İstanbul'da Fransız elçiliği tercüman-kâtipliğine vekâleten tayin edildi.
Belin Türkçe'yi ve diğer Doğu dillerini iyi bildiğinden "mukaddes yerler meselesi" görüşmeleri için Kudüs'e gönderildi ve 1853'e kadar orada kaldı. Kısa bir süre için Fransa'ya dönüp evlendikten sonra da Fransız Dışişleri Bakanlığı'nca Kırım Savaşı sırasında Mareşal Achille Leroy de Saint-Arnaud'nun maiyetine verildi. 10 Mayıs 1854'te İstanbul'daki Fransız elçiliğine tercüman-kâtip unvanıyla tayin edilen Belin, 1862'de imparatorun (o sırada III. Napolyon) tercüman-kâtibi belgesini de alarak 1868'de İstanbul'da Fransız başkonsolosu oldu.
Belin İstanbul'da iki Katolik teşkilâtı ile yakın temas kurmuş, bu vesile ile Osmanlı Devleti'ndeki ve bilhassa Feriköy'deki Katolik mezarlıklarının kuruluş, gelişme ve bakımı ile yakından ilgilenmiş, hayatının son yıllarında Osmanlı Devleti'nin iktisat, hukuk ve kapitülasyonlar tarihiyle uğraşmıştır. Sağlık durumu elverişsiz olduğundan 1875'te çalışmalarını durdurmuş ve 16 Nisan 1877'de ölmüştür.
Eserleri. Belin'in en tanınmış ve onun şöhretini sağlayan çalışması, Le Contemporain: Revue d'Economie Chrétienne adlı dergide 1872'de yayımlandıktan sonra 200 sayfalık bir kitap halinde de basılan Histoire de l'Eglise latine de Constantinople başlıklı çalışmasıdır. Hazırlamış olduğu ilâvelerle bu kitap ölümünden çok sonra yine İstanbul'daki Katolik kilisesinde görevli rahip Arsène de Chatel tarafından bazı notlar eklenip ve tamamlamalar da yapılarak Histoire de la Latinité de Constantinople adıyla 547 sayfalık bir kitap halinde yeniden basılmıştır.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi