Kaynaklarda ibadete düşkünlüğünden söz edilen ve kırk yıl süreyle her gün bir hatim (bir rivayete göre hayatı boyunca 18.000 hatim) indirdiği kaydedilen Ebû Bekir, sözünü esirgemeyen, gösteriş ve riyadan hoşlanmayan, sünnete bağlılığı ve helâl-haram anlayışındaki titizliğiyle tanınan bir kişiydi. Kaynaklarda bu karakterini ortaya koyan çeşitli olaylar anlatılır (bk. Zehebî, Aʿlâmü'n-nübelâʾ, VIII, 498-500). Zehebî, onun kırk yıl süreyle her gün bir hatim indirdiğini bildiren rivayeti değerlendirirken bunun gerçekten takdirle karşılanması gerektiğini ancak Hz. Peygamber'in tavsiyesine uymanın daha önemli olduğunu kaydetmiş, Peygamber'in Abdullah b. Amr b. Âs'ı üç günden az bir süre içinde Kur'an'ı hatmetmekten menettiğini ve, "Üç günden az bir zaman içinde Kur'an'ı hatmeden ondan hiçbir şey anlamaz" dediğini hatırlatmıştır.
Ebû Bekir b. Ayyâş halku'l-Kur'ân* konusundaki tartışmalara da girerek Kur'an mahlûktur diyenin kâfir, zındık ve Allah düşmanı olduğunu söylemiştir. Kur'ân-ı Kerîm'in otuz cüze bölünmesiyle ilgili olarak Eczâʾü s̱elâs̱în adıyla bir eser telif ettiği kaydedilen Ebû Bekir, Cemâziyelevvel 193'te (Mart 809) Kûfe'de vefat etti. Bazı kaynaklarda vefat tarihi 194 (810) olarak da zikredilir.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi