Hayatı hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır. Hemdân'ın bir kolu olan Yâm'ın Benî Hâtim kabilesine mensuptur. İbn Hâtim, Yemen'de hüküm süren Resûlîler'den el-Melikü'l-Muzaffer Yûsuf b. Ömer döneminde (1249-1295) müşavir olarak tayin edildi. Bu görevi sırasında kendisine verilen askerî ve siyasî vazifeleri başarıyla yerine getirdi. Sultanın yanı sıra ünlü emîr Alemüddin Sencer eş-Şa'bî'nin yakınları arasına girmeyi başaran İbn Hâtim'in rütbesi o devrin meşhur kumandanlarından Hüsâmeddin Lü'lü' et-Tevrîzî, Mûsâ b. Resûl, Hüsâm b. Fazl, Ebû Bekir b. Bektemür, Muhammed b. Rebî' ve Mecd b. Ebü'l-Kāsım'dan daha yüksekti. 657'de (1259) Benî Şihâb ve onların reisi Muhammed b. Veşşâh ile (Vişâh) iyi ilişkiler kurmak üzere görevlendirildi. Aynı maksatla Zemâr halkıyla yapılan müzakerelere katıldı. 672 (1273-74) yılında Sultan el-Muzaffer ile Zeydîler'in imamı arasında barış sağlamak için görüşmelerde bulundu.
İsmâiliyye mezhebine mensup olmasına rağmen Sünnî Resûlîler Devleti'ne uzun yıllar hizmet eden İbn Hâtim askerî alanda da faaliyetlerde bulundu. Birâş'ın fethi ve Sülâ'nın kuşatılmasında görev aldı. Zeydîler'e karşı düzenlenen sefere kardeşi Bişr ile beraber katıldı; bu savaşta kardeşi Bişr hayatını kaybetti. Ölüm tarihi bilinmeyen İbn Hâtim'in Hazrecî'nin verdiği bilgilerden 702 (1302) yılında hayatta olduğu anlaşılmaktadır (ʿUḳūdü'l-lüʾlüʾiyye, I, 338).
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi