Ülkenin kuzey kesiminde ve Şeria nehrinin doğusunda Zerkā vadisinde bulunan şehir, 500-700 m. yükseklikteki bir bölgede tepeler üzerine kurulmuştur. Nüfusu 1985 sayımına göre 800.000'dir ve ülke nüfusunun % 30'u, çevresiyle birlikte burada yaşamaktadır.
Amman adı Ahd-i Atîk'te, "Ammoniler'in en büyük merkezi ve başşehri" anlamına gelen Rabbah Ammon (Rabbath-Ammon) şeklinde geçmektedir. Milâttan önce 2200 yıllarında kurulduğu anlaşılan şehir, Helenistik devirde Mısır Kralı Ptolemaios Philadelphos (m.ö. 308-246) tarafından ele geçirildiğinde yeniden iskân edilmiş ve Philadelphia adını almıştır. Milâttan önce 63'te Romalı general Pompeius Magnus bu yöreye gelerek bazı düzenlemelerde bulunmuş ve bölgede Amman'ın da dahil olduğu on şehirden meydana gelen idarî bir birlik kurmuştur. Amman, 14 (635) yılında Yezîd b. Ebû Süfyân tarafından Bizanslılar'dan barış yoluyla alınmış ve Amman adı bu tarihten itibaren kullanılmaya başlamıştır. Halîfe Abdülmelik b. Mervân devrinde Amman'da bir darphâne bulunması ve burada para bastırılmış olması (74/693), şehrin Emevîler devrindeki önemine işaret etmektedir.
Emevîler'den sonra Abbâsî, Eyyûbî, Selçuklu ve Memlük idarelerinde kalan şehir, 1516'da Osmanlı sınırlarına dahil edildi. Osmanlılar'ın son döneminde Hicaz demiryolu hattının Amman'dan geçmesi üzerine bölgenin önemi arttı. 1878'de Sultan II. Abdülhamid devrinde Rusya'dan kaçarak Osmanlı ülkesine göç etmek isteyen Çerkesler Amman civarına yerleştirildiler; bunlar şehre yeni bir canlılık kazandırdılar. I. Dünya Savaşı'na kadar Osmanlı hâkimiyetinde kalan Amman, savaştan sonra San Remo Konferansı (1920) ile kurulan Trans Jordan (Mâverâ-i Ürdün, Şarkı Ürdün) mandası içinde İngilizler'e terkedildi. Şehir bu dönemde de bir ticaret ve yerleşim merkezi olma özelliğini korumakla birlikte esas önemini, Ürdün Emirliği'nin kurulması ve 1946 yılında bu emirliğin bağımsız bir krallığa dönüştürülmesinden sonra başşehir yapılmasıyla kazandı.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi