Uluç: Hakem o Fenerli 'ye dua etsin

Fenerbahçe; Erciyes karşısında kötü başladı ama toparlanıp galibiyete ulaştı. Tartışılan bir penaltı var. Gökhan, maç sonrası "Alper'in pozisyonu penaltı değilse, benimki 1 milyon kere değildir" dedi. Maç, Gökhan'ın pozisyonu ve tepkisiyle ilgili neler söyleyeceksiniz?
Sondan başlayayım; Gökhan'ın tepkisine itirazım yok. Fenerbahçeli futbolcular, özellikle Şükrü Saracoğlu Stadı'nda, o kadar kötü alıştırıldılar ki hakemler tarafından; zannediyorlar ki istedikleri her şeyi yapabilirler ama kendilerinin dokunulmazlığı var. Onun için de çok şaşırıyorlar! Herhangi bir hakemden, hele Saracoğlu Stadı'nda, Fener aleyhine bir karar çıkınca çok şaşırıyorlar.
Gökhan o hareketi, o sahada; en azından 100 kere yapmıştır. Geçen seneyi karıştırmıyorum; bu sene, en azından 100 kere yapmıştır. Hiçbirinde, düdük çalınmamıştır. Onun için de "Penaltı değil" diyor.
Hakemlerimiz, Fenerbahçeli oyuncuları çok kötü şeylere alıştırıyorlar.
Gazetelerde çıktı mı; bilmiyorum. Kesin yok da!.. Emre'nin attığı tekme, kesin kırmızı kart... Top yokken, arkadan rakibinin baldırına tekmeyi bastı. Tekme, kırmızı kart; arkadan tekme, iki misli kırmızı kart!.. Çünkü arkadan gelen tekmeye karşı, oyuncunun tedbir alma imkânı yok. O tekmeyi yiyorsun. Futbol hayatın dahi, sona erebilir. 2 santim daha aşağı gelse, aşil tendonu paralanabilir. Bitersin. Hiçbir mazereti yok.
Sarı kart gösterdi sadece!.. O sarı kart, 'Tekme attığını gördüm' demek! Dikkat edin, tekrar tekrar izleyin; Emre'nin, maç boyunca itiraz etmediği tek pozisyon... Taç dahil itiraz eden; hakem, takımı lehine faul verdiği zaman dahi itiraz eden Emre'nin itiraz etmediği tek pozisyon, gördüğü bu sarı kart... Hemen sıvıştı oradan... Çünkü yaptığının ne olduğunu biliyor Emre...
Gökhan'ın penaltıya itirazı, iki kere kırmızı kart... Bir kere hakeme vurdu; öbüründe de formasından çekti! Ona da sarı kart!.. Şimdi Fenerli futbolcu; o pozisyonda kırmızı kart görse, ortalığı yıkar! Çünkü öyle bir şey olacağı, aklından geçmiyor. Bunun için benim, herhangi bir Fenerbahçeli oyuncuya kızma hakkım yok.
Türkiye'deki futbol çirkinliklerinin baş sebebi, Türk hakemlerinin yüreksizliği...
Bir de kafalarında, kart çıkarmanın bir süresi var! O dakikaya gelmeden, kart çıkmıyor; oraya geldikten sonra da kart çıkartmadıkları hafif hareketlere bile, kart çıkarıyorlar. Yani bu ne perhiz; bu ne lahana turşusu!.. O zaman hareketle ilgisi yok; dakikayla alakası var!
Tekme yerleştiriyorsun; bir şey yok. Tekmeyi atıyorsun; -değmiyor dahi- teşebbüsten kart görüyorsun. Dakikasına göre!..
Adam daha maçın birinci dakikasında, hakeme bağırdı. Televizyondan izleyenler ve tribündekiler görüyor. Daha birinci dakikada, çıkart kırmızı kartı; göreyim! 'Hakeme bağıran adamı, bitiririm arkadaş!' de bakalım. Daha birinci dakikada, bunu diyeceksin. Otorite, birinci dakikada kurulur. Baştan otorite kurmadığın zaman da eyyamcıya dönüyorsun!
Gökhan'a verdiği penaltı, çok doğru bir penaltıydı. Ama hakemi kurtaran, Emenike'nin o tesadüf golü oldu. Yerde yatarken dizine çarptı ve gol oldu. O gole hiçbir Fenerli, hakem kadar sevinmemiştir! O gol, hakemi kurtardı. Gol olmasa, o hakem neler yapacaktı; çok merak ediyorum. Fener stadında, maç 1-1 devam etseydi, penaltıyı çalan hakem neler yapacaktı; çok merak ediyorum!

Neden merak ediyorum? Çünkü Gökhan'a, o kırmızıyı çıkaramadı! Emre'ye, o kırmızıyı çıkaramadı! Penaltıyı, bir an için refleks olarak verdi ama daha sonra 'Ben ne halt ettim! Yarın gazeteler, hakkımda ne yazacak' diye düşünmeye başladı. Ve Allah'tan Emenike golü attı!
Maç 1-1 devam etse, Fenerbahçeliler daha da sertleşecek; o tepkiler, daha da artacak. Hakemi itmeler, kakmalar; daha da artacak! Emre'yi, Gökhan'ı atamayan hakem, bunu yapanları atabilecek miydi? Emenike, hakemi kurtardı resmen... Çağatay Şahan, Emenike'ye attığı gol için gönülden teşekkür etmiştir!..
Maçı, nasıl bitirdiğini de gördün; 'Bir an evvel bitsin' diye, elinden gelen her şeyi yaptı!

Fenerbahçe'nin gol aradığı dakikalarda, Kuyt ceza sahasından klas bir gol attı.
Kuyt, Sneijder, Drogba; bunlar büyük futbolcular. Bu isimleri, mahalle pazarında yapmadılar. Bunlar, bir kariyerin sonunda ulaşılan isimler... Kuyt'ın, o vuruşu yapması lazım; Sneijder'in, Drogba'nın... Ama her zaman yapabiliyor mu; ne goller de kaçırıyor Kuyt... Çünkü beyin ile ayağın uyumu, çok önemli... Beyin ile ayağın uyumunu sağlayan da evvela, yaş faktörü... Kondisyon faktörü; normal yaşam faktörü... 'Futbolcunun, günlük hayatına karışmıyoruz' diyorlar ya son zamanlarda... Karışmayınca da böyle oluyor.
Tekrar tekrar söylüyorum; Selçuk'un dökülmesi, aldığı pahalı araba ile başladı. Çünkü aldığı o pahalı arabayla, gecelerin çocuğu oldu Selçuk; futbol sahalarının değil... Diyor ki: 'Cebimde, bol para var. Etrafta, bol kadın var. Benim de güzel bir arabam var. Bunların üçü, her zaman bir araya gelmez. Hazır elimdeyken, yaşayayım!' Karışan, görüşen de yok!

Maçın galibiyet golü, Emenike'den geldi ama bir o kadar da gol kaçırdı. Ayrıca birçok pozisyonda da egoist davrandığını söyleyebiliriz. Uygun durumdaki arkadaşlarına pas vermek yerine, kaleye vurmayı tercih etti.
Emenike için Ersun Yanal'ın, bir şeyler yapması lazım. Ben şut atan futbolcuya kızmam. Şut atan futbolcuya kızana kızarım. Ama beni bile çıldırttı Emenike!..
Şut niye atarsın; 'Gol olsun' diye... Birisine pas verme durumun var. Sen de şut pozisyonundasın. 'Şut mu atayım; pas mı vereyim' yorumunu, nasıl yapacaksın? Üç şey etkiliyor:

1- Benim pozisyonumdaki gol ihtimali nedir; onun pozisyonundaki gol ihtimali nedir? Ben çaprazdaysam, o kalenin karşısındaysa, kaleci bana doğru geliyor ve kale boş kalmışsa; onun benden avantajlı olduğu muhakkak... Bunu düşünürsün.
2- Onunla arandaki futbol kalitesini düşünürsün. Abartılı bir örnek veriyorum: Korner çizgisi üzerinde Sneijder var; altı pasın ortasında, kalenin önünde de ben varım. Sneijder diyor ki: 'Ben sıfırdan şut mu atayım yoksa; Hıncal'a mı vereyim?' Sneijder, bin defa şut atar. Ama Hıncal'ın, o topa vuracağı bile belli değil; ıska geçebilir. Bu, abartılı bir örnek ama ne demek istediğimi anlatmak için söylüyorum.
Şimdi bakacaksın; onun pozisyonu, benden daha iyi ama ben topa, ondan daha iyi vuran bir adamım. Onun için 'Ben atmak istiyorum şutu' diyebilirsin.
3- Sen beklenmedik bir anda şut atıyorsan, bu sana ilave bir avantaj sağlar. O beklenmedik şutu, kaleci de beklemiyor çünkü... Adam 'sağdan geliyor, şurada bomboş Bülent var; bu topu Bülent'e atar' diye düşünürken; sen oradan şut atarsan, kaleci o golü yer. Bu da ilave bir avantaj...
Ama Emenike, bunların çok üzerinde egoizm yaptı ve bunu kaç pozisyonda yaptı. Onun için Ersun Yanal'ın, bu işi çözmesi lazım. Çünkü tekrar söylüyorum; Fenerbahçe'de, Galatasaray'dan çok farklı bir takım ruhu var. Bu ruha uymayan tek adam Emenike!..

Fenerbahçe; yarıda kalan maçı da dahil ettiğimizde, puan farkını 8'e çıkardı. Siz zaten çok önce, 'Fenerbahçe'nin şampiyonluğunu garanti gördüğünüzü' söylemiştiniz. Erciyes maçı da malumun ilamı gibi oldu herhalde...
Ben, aylar evvel söyledim. 'Fenerbahçe şampiyon' demek için, Fenerbahçe'ye bakmanın gereği yok. Fenerbahçe'nin dışındaki unsurlar yeterli...
Geçen hafta 6 tane attığı zaman, "Türkiye'de 'Galatasaray, haftaya Karabük'ü yener' diyebilecek bir kişi var mı?" diye sormuştum. Fenerbahçe, Erciyes'e yenilebilirdi de... Erciyes iyi top oynadı; kazanabilirdi maçı... Ama bir şey değişmez. Fenerbahçe kaybetse ne olacak!

Devre arasında, 8 puan fark vardı; Galatasaray Başkanı ve yöneticileri, '8 puanı kaparız' diyordu. 8 puan farkın kapanması için, Fenerbahçe'nin 8 puan kaybetmesi lazım. Fenerbahçe, ikinci yarıda 8 puan kaybetti mi; kaybetti ama fark yine 8!..
Demek ki mesele; Fenerbahçe'nin puan kaybetmesi değil... Mesele, Fenerbahçe'yi izleyen takımlarda... Şu izleyen takımların haline bak!.. Fenerbahçe'yi izleyen; Galatasaray, Beşiktaş, Sivas, Kasımpaşa'nın haline bak!.. Sadece Kasımpaşa ve Sivas'ın haline bakın!
Kim, ne derse desin; Fenerbahçe'nin iyi bir kadrosu var. '3 Temmuz' dediğimiz dönemi; takımı ve taraftarı birleştirme açısından çok iyi yönettiler. Medyamızın da zaten büyük desteği var. Bütün bunlar bir araya gelince; Fenerbahçe'den şampiyonluğu alacak takımın, hakikaten çok güçlü olması lazım. Ama ortada, öyle bir aday yok.

Yanal'ın maç sonrası, bazı şikâyetleri de vardı. Yaralayıcı, sakatlayıcı faullere maruz kaldıklarını söyledi ve "Bunların, tesadüf olmasını umuyorum" dedi.
Herkesi nasıl bilirsin; kendin gibi... Ersun Yanal'ın taktiği bu!.. Bu maçta bakın; Fener kaç faul yapmış, Erciyes kaç faul yapmış!..
Fenerbahçe 19; Erciyes 14 faul...
Maçın büyük bir bölümünde, yarı yarıyaydı. Sonlara doğru, 14'e ulaşmıştır. Bir Erciyes faul yapıyordu; iki Fenerbahçe yapıyordu ve Fener'in sahasında maç!.. Hakem de o tolerans ile yönetiyor maçı... Buna rağmen, iki misliydi! İşte en başta da Emre'nin attığı tekme! Tam 'Herkesi nasıl bilirsin' lafı...

Yarıda kalan Trabzon maçının ardından, çok konuşulan Emenike ve Volkan için de "Saha içi ve saha dışında, günah keçisi ilan ediliyorlar" dedi. 'Günah keçisi' günahsızdır. Emenike ve Volkan'ın, suçsuz olduğunu düşünüyor musunuz?
Volkan'ın, günahsız olduğuna inanmıyorum. Volkan'ın o golden sonra yaptığı hareketin, başka anlamı yok. Maçın yarıda kalmasını isteyen bir adam bunu yapar. Çünkü FIFA'nın, UEFA'nın en kızdığı şey; seyirciyi tahrik... Bu yüzden tribüne tırmanmayı dahi yasakladılar.
Bu yasak olduğu için Ersan Gülüm, son dakikada gol attığında; 'tribüne koştu' diye sarı kart gördü.
Volkan, o hareketi Trabzon'da yaptı. Fenerli yok ortada... Hani 'Kendi taraftarıma koştum; ona yaptım' dersin!
Bu medya, Melo'nun Galatasaray tribünleri önünde yaptığı dansa, ne manalar yükledi! Volkan'ın, baştan aşağı Trabzonlular önünde yaptığı hareketin; Türk argosunda bir tek anlamı var ve çok ağır bir anlamı var. Ve bunu, Trabzon'da yapıyorsun! Yani 'Niye yan baktın!' diye kavga çıkarılan bir geleneğin olduğu bir yerde...

Akhisar'ı 6 golle geçen Galatasaray; Karabük karşısında deplasmandaki kayıplarına bir yenisini daha ekledi. Drogba'nın 89. dakikada oyundan alınması ve kulübede verdiği tepki, maça damga vurdu. Sarı-kırmızılı takımda, ters giden bir şeyler var gibi...
Psikolojik bir sebep var. Bu; her dönemde, her takım için geçerli... Senin hafta arasında Avrupa maçın varsa, hele de bu Avrupa maçını Chelsea ile oynayacaksan, bütün dünyanın gözü bu karşılaşmada olacaksa; yani bir vitrin maçıysa, her futbolcu o maçta oynamak ister. O maçta, çok iyi oynamak ister. O maçta, en iyi halinde olmak ister. Bunun için de 3 gün evvelki yerel maçta kendini riske etmeyi, kendini fazla yormayı göze alamaz.
Bu yüzden de böyle kritik, önemli Avrupa maçları öncesi; o maçı oynayan takımların, kendi ligindeki maçları, doğru yorum için geçerli olamaz. Bu hafta, Chelsea de yenildi. Ama bu, 'Chelsea yenildi; çok kötü durumda' anlamına gelmez.
Chelsea, bütün ümidini Şampiyonlar Ligi'ne bağlamış. Önünde, favori olduğu ve çeyrek finale çıkacağı bir maç var. Chelsea'li futbolcuların, Chelsea'li teknik adamların da kafasında; İngiliz liginden fazla, Şampiyonlar Ligi olduğu meydanda...
Bunu, şunun için söylüyorum: Kimse Karabük ya da Aston Villa maçlarına bakıp Galatasaray-Chelsea değerlendirmesi yapmasın. Bunlar; ayrı ortamlarda, ayrı amaçlarda, ayrı kafalarda oynanmış maçlar...
Karabük maçının, ortaya koyduğu bir gerçek var. Bu, hep kafamda vardı ama Karabük'te, iyice ortaya çıktı. 'Galatasaray' diye bir takım kalmamış ortada... Futbolcular, birbirleriyle dost değiller; arkadaş değiller. Aynı renk formaları giymek, insanları takım yapmıyor. Ayrı ayrı insanlar vardı sahada...
Fenerbahçe maçından bir sahne... Sow ağlayarak kenara gelirken; hemen hemen bütün Fenerli oyuncular, teselli etmek için yanına koştu. Sow'un kaçırdıkları, çok kritik goller. Takımın başına, çok işler açacak goller... Buna rağmen bütün Fenerbahçe takımı, Sow'un üzüntüsünü nasıl paylaştığını gösterdi. Hem Sow'a gösterdi, hem tribünlere gösterdi; hem de ekran başındakilere gösterdi. İşte takım bu... Kaybetsen de takımsın.
Galatasaray'da böyle bir şey, gözünün önüne geliyor mu?
Drogba, sözüm ona takımın lideri... Maçın başında etrafına toplanıyorlar; anlatıyor, ediyor falan... Dünyanın en aptalca kararıyla, maçın 89. dakikasında oyundan alınırken; bir tane Galatasaraylı futbolcunun, herhangi bir reaksiyonunu hatırlıyor musun!
'Aptalca' derken, kastım şu: Mantığı olmayan bir hareket, aptalcadır. Sayın Mancini bana, 'Yaptığım değişikliğin, bir mantığı var ama sen anlamadın' desin.
Ben anlamadım. Maç sonrası, bütün gazeteleri okudum; Türk medyasındaki kimsenin anlamadığını gördüm. 'Bunun mantığı, şuydu' desin; ben 'Aptalca' lafımı geri alır, 'Drogba, şu mantıklı sebeple oyundan alınmış' derim. Benim 57 yıllık bilgi, birikimim; bir neden bulamıyor. Bir neden bulamayınca da bu değişikliğin, 'aptalca' olduğunu düşünüyorum.
Aklıma gelen tek ihtimale, ihtimal dahi vermek istemiyorum; 'Mancini; Drogba ve bütün Galatasaray camiasına şov yaptı. Drogba'yı aşağılayarak, takımın lideri olduğunu gösterdi.' Böyle bir şeye ihtiyacı mı var Mancini'nin!..
Her hoca, her oyuncuyu, istediği zaman oyundan alır. Buna yetkisi var. Ama durum 0-0'ken, Galatasaray'ın mutlak kazanması gerekirken ve Galatasaray artık kalan birkaç dakika içinde futbolu bırakmış, doldur boşalta dönmüşken; oyundan çıkacak sonuncu adam Drogba!.. Dökülse bile... Çünkü doldur boşalt oynarken, bir şey bekleyeceğin tek adam o...

Türkçede saçma bir deyim var ya; 'Kazanamıyorsan, kaybetme' diye... 'Ben bu maçı kazanamayacağımı anladım. Bari kaza golü yemeyim de şu son 5 dakikayı geçireyim; Drogba'yı alıp Ceyhun'u sahaya süreyim!' Bu daha komik!.. Mantık buysa, bu daha aptalca... Aklıma dahi getirmek istemiyorum. Getirenler var ama ben, getirmek istemiyorum.

Drogba değişikliğiyle ilgili henüz bir açıklama da yapmadı.
Ortada kimse yok. Nasıl yayıncılıktır; nasıl gazeteciliktir! Mancini'ye ulaşıp, 'Drogba'yı niye çıkardın?' diye soramıyorlar. Mancini'nin vereceği cevap, haberdir. Ya da cevap vermese, tavır bile takınsa; haberdir. 'Drogba-Ceyhun değişikliğinin sebebi nedir?' diye sordum; 'Mancini, şunu yaptı.' Bu bir haber!.

Geçen hafta, Selçuk'un orta sahadaki etkisiz oyunu ile takımı aşağı çektiğini ve Akhisar karşısında, bunun net bir şekilde ortaya çıktığını söylemiştiniz. Bu hafta, Selçuk sahadaydı. Oyununda, bir değişiklik var mı?
Selçuk için geçen hafta söyledim... 'Galatasaray'ın 6 gol atma sebeplerinden bir tanesi, Selçuk'un olmaması' dedim. Şaka yapıyorum zannettiler ama işte gördüler.

Bu hafta, eleştirilerin odağında Selçuk vardı.
Ama işte benim medyam, geç takip ediyor.
Selçuk, bir oyun öldürme müdürü... Türkiye'den giden ve futbolun nasıl oynandığını İngiltere'den öğrenen Tugay'ın, eski hali… Ve baktım; bu hafta Yekta da Selçuk gibi oynuyor.
Ben, Türkiye Futbol Federasyonu'nun yerinde olsam; şu pas istatistiklerinin yapılmasını ve yayınlanmasını yasaklarım. Açın, bakın o istatistiklere; Galatasaray'ın en başarılı oyuncusudur, Selçuk! Çünkü santradan aldın topu; dönüp kaleci Muslera'ya verirsen, istatistiğe 'iyi pas' diye geçiyor. Çünkü top, rakibe gitmemiş oluyor o zaman... Ama santradan aldığın topu, savunma arkasına doğru koşan Burak'ın önüne atarsan, gol pası verirsen ama Burak'tan evvel rakip kaleci ya da rakip bek, topa ayağına koyup golü önlerse; top rakibe gittiği için 'kötü pas' diye yazılıyor!
Böyle iğrenç bir istatistikle, futbol değerlendirmesi nasıl yapılır? Bu istatistikler, hocanın önüne geliyor. Ersun Yanal gibi hocalarımız, istatistikten sonuç çıkarıyor.
Galatasaray, 360 pas yapmış; 300'ü iyi pas! Geriye geriye oynarsan, hepsi iyi pas olur! Oyunu geliştiren pas, iyi pastır. Sen bana, topu bomboşken veriyorsun; ben alamıyorum, golü atamıyorum, sana 'kötü pas' diye geçiyor. Bana bir şey yok. Ama vakit geçirmek için rakip 18'den kendi kaleme, Muslera'ya şandellersem; o, 'iyi pas' diye geçiyor! Futbolu, bu istatistik biliminden kurtarmak lazım.