Resmi Gazete'de yayımlanan karara göre, bir kamu kurumunda memur olan eşi tarafından darbedilen sınıf öğretmeni kadın, boşanma davası açtı.
Aile mahkemesince öğretmenin talebi üzerine tedbir kararına hükmedildi. Boşanma sürecinde kadın, eşi tarafından bıçaklanarak yaralandı.
Öğretmen kadın, Milli Eğitim Müdürlüğüne yaptığı başvuruda ise can güvenliğinden endişe ettiğini belirterek, görev yerinin değiştirilmesini talep etti.
Bu talebin reddedilmesi üzerine kadın, Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun uyarınca iş yerinin değiştirilmesi talebiyle Aile Mahkemesine başvurdu.
Kadın, başvuru dilekçesinde, boşanma davası açtığını, eşi tarafından darbedildiğini, bıçaklandığını, çalıştığı okula gitmek için kullandığı güzergahtan eşinin de geçtiğini, bu nedenle aynı ilçede çalışmasının mümkün olmadığını aktardı.
İş yeri değişikliği talebinin idari konu olduğuna hükmeden mahkeme, bu talebi reddetti, koruma kararının da devamını kararlaştırdı.
Bu kararlara yönelik itirazları kabul edilmeyen öğretmen, Anayasa Mahkemesine bireysel başvuruda bulundu.
Kişinin maddi ve manevi varlığını koruma hakkının ihlal edildiğine, ihlalin sonuçlarının ortadan kaldırılması için yeniden yargılama yapılmasına hükmeden Yüksek Mahkeme, kadına 10 bin lira manevi tazminat ödenmesini de karar verdi.
KARARDAN
Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunda, koruyucu tedbirler kapsamında hakimin mağdurun iş yerinin değiştirilmesine hükmedebileceğinin düzenlendiği bildirilen kararda, bunun da yetkili kurum veya kişi tarafından yerine getirileceği belirtildi.
Başvurucu kadının iş yeri değişikliği talebini öncelikle çalıştığı idareye ilettiğinin hatırlatıldığı kararda, koruyucu tedbir kararı bulunmadığından bu talebin reddedildiği, sonrasında ise kadının eşi tarafından bıçaklandığı anlatıldı.
Kararda, Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunda şiddet mağdurunun iş yerinin tedbiren değiştirileceğine dair açık hükümler bulunmasına karşın aile mahkemesince talebin idari mahiyette olduğu belirtilerek reddedildiğine işaret edildi.
Kadının can güvenliği risklerine dair somut açıklama, değerlendirme ve gerekçe ortaya konulmadığı da vurgulanan kararda, şunlar kaydedildi:
"Başvurucunun can güvenliğinin tehlikede olduğunu somut temellere dayalı olarak açıklayarak önce çalıştığı kuruma daha sonra yargı makamlarına iletmiş olmasına karşın, Milli Eğitim Bakanlığı ve Aile Mahkemesinin şiddet mağduru başvurucuyu korumaya yönelik tedbirleri sağlama yönündeki pozitif yükümlülüklerine uygun hareket etmedikleri anlaşılmaktadır. Bu durumda başvurucunun maddi ve manevi varlığının korunması hakkı kapsamında devlete ait pozitif yükümlülüklerin gereği gibi yerine getirildiğinden söz edilemez."
