23 Haziran seçim sonuçları siyaseti hareketlendirdi. Sistem tartışmasından yeni parti kurma çalışmalarına kadar bir dizi konu kulislerde dolanıyor. Bu konular arasında uzun süredir marjinal durum olan Kürt milliyetçilerinin artan "özgüvenini" ayrıca önemsemek lazım. HDP, 31 Mart ve 23 Haziran seçimlerindeki CHP adaylarının başarısını kendi desteğine bağlıyor. Hatta etkisini 24 Haziran seçimlerine kadar geri götürüyor.
TBMM'de HDP'li milletvekili Kurtulan'ın İYİ Partili Ağıralioğlu'na attığı fırça bahsettiğim "özgüvenin" bir yansıması: "Size rağmen, içinde bulunduğunuz ittifaka, HDP ve PKK'ya içinde gönül vermişlerin de olduğu insanlar oy verdi. Şu an koltuklarınızda HDP'nin oylarıyla oturuyorsunuz. Bu ittifakta, CHP ile yaptığınız ittifakta HDP'nin oylarının etkisi vardır." Elbette bu cümleler Millet İttifakı ile HDP arasındaki birlikteliği ayan beyan etti. Ancak bu sürpriz değildi, malumun ilamıydı.

*** İlginç olan ise İYİ Partililerin Meclis'te HDP'nin "had bildirmesine" polemik dışında tepki verememesi. HDP fırçasından kendilerini kurtarabilecek siyasi argüman bulamaması. Daha da önemlisi, HDP'nin kendisini marjinallikten kurtulmuş hissetmesi. Millet İttifakı'na "demokrasi dersi verecek" yerde görmesi. Bunda yerel seçimlerde ittifak mühendisliği yapan Kılıçdaroğlu'nun ve buna onay veren Akşener'in önemli bir sorumluluğu var. Aynı şekilde PKK elebaşılarının kendisine destek açıklamalarını reddetmeyen ve "Demirtaş'ın neden hapiste olduğunu anlamadığını" söyleyen İmamoğlu'nun da sorumluluğu var. *** HDP ve PKK cenahındaki hareketlenmenin diğer örneği de terörist Cemil Bayık'ın The Washington Post'ta makalesinin yayımlanmasıydı. Kuşkusuz terör örgütünün, başına ABD'nin ödül koyduğu beş kurucusundan birisinin Amerikan medyasında yer bulması bir skandal. Terörle mücadele için "ya bizdensin ya teröristten yanasın" diyen Amerikalılar menfaatlerine gelince bu prensibi kolaylıkla unutabiliyorlar. Makalenin içeriği ise ayrı bir facia. PKK elebaşısı, örgütünün uyguladığı şiddetin sorumluluğunu Türkiye Cumhuriyeti'ne atıyor.
"Silahlı mücadeleye mecbur kaldık" diyor. Sözde demokrasi adına "yeni bir ulus tanımı, özerklik ve çözüm süreci" istiyor. 2013'te çözüm sürecindeki kendi hatalarını da "AK Parti'ye güvenmek ve Türkiye'nin tüm demokratik güçlerini dahil etme konusunda çalışmamak" olarak görüyor. Bayık'ın "demokratik güçler" derken muhalefete, yerel seçimlerde destek verdiği CHP ve İYİ Parti' ye işaret ettiği açık. *** Kurtulan'ın fırçası ve Bayık'ın söylemi Kürt milliyetçilerinin önümüzdeki dönemde cüretlerini artıracağını gösteriyor. Bu arada Suriye'den çekilme sözünü rafa kaldıran ABD ile Fırat'ın doğusundaki güvenli bölge konusunda henüz bir uzlaşmaya varılamadı. Washington bir türlü YPG'den vazgeçmiyor. İçeriden HDP, dışarıdan PKK-YPG üzerinden yeni bir dalga oluşturulmaya çalışılıyor.
Türkiye'ye yeni bir çözüm süreci dayatılmak isteniyor. Muhalefete bildirilen "had" üzerinden...
PKK'nın silah bırakma derdi yok. Suriye'nin kuzeyinde "ABD himayesinde devletçik kurmak" ve bunu "bazı güneydoğu illerindeki özerklik" ile tamamlamak istiyor. AK Parti iktidarında ülkemizdeki Kürtlerin demokratik hakları tanındı. Özerklik fikri ise kabul edilemez. İspanya tecrübesi gösterdi ki özerklik uygulaması ayrılıkçı milliyetçiliği azdırır. Bakalım, yerel seçimlerde HDP oylarını alan CHP ve İP, gelen dalgaya nasıl cevap verecek?