Bu ülkenin sözde 'söyleyecek sözü olan' sanatçıları...
Büyük fırsat kaçırdınız.
Hükümet aleyhine protesto söz konusu olduğunda hiçbir fırsatı kaçırmayanlar, ota b.ka ağıt yakanlar, Diyarbakır'daki anneler için sessiz kalıp ölü taklidi yapmak sizi halkın gözünde nereye koydu, farkında mısınız? Milletin kalleşlere karşı tek vücut olduğu Yenikapı mitingine bile 'tiyatro' deyip katılmayanlar... HDP binasının önüne 'Çocuklarımızı geri verin" diye feryat eden analar da mı tiyatro oyuncusu sizce?
Haberlerdeki o görüntüyü izlediniz mi?
Bir anne feryat figan binadan içeri giriyor, "Çocuğum nerede?" diye haykırıyor. "Yaralı, hastanede" diyorlar. "Hangi hastanede?" diye soruyor acılı anne, "Bilmiyoruz, hastanede işte" diyorlar, umursamıyorlar... Kadın, aldığı haberle kendini yerlere atıyor, sinir krizi geçiriyor, saçını başını yoluyor...
Peki sözde sanatçı yüreğiniz bu acıya nasıl kayıtsız kaldı, söyler misiniz? Ben anaokuluna gönderdiğim evladımı iki saat sonra özlerken, bir annenin 10-15 yıl boyunca çocuğunun akıbetinden bihaber olması nasıl bir acıdır söyleyebilir misiniz? Her toplumsal olayın ardından beste yapanlar... O annelerin acısı, kaygısı, dehşeti, umutsuzluğu nasıl oluyor da size bir şarkı yazdırmıyor? Buna cevabınız var mı?
ARTIK ÇOK GEÇ
O ikiyüzlülerin isimlerini burada tek tek yazmaya gerek duymuyorum. Kendileri de biliyor, halkımız da... Keşke megafon olsaydınız o feryatlara...
Keşke daha eylemin ikinci gününde o anaların arasına karışsaydınız.
Kursaydınız karşılarına bir sahne... Her gün biriniz çıkıp 'isyan konseri' verseydiniz teröre karşı... Belki o zaman isyan dalga dalga yayılırdı her yere, her yüreğe.. Kim bilir belki de bu sütunlarda yazmaktan yorulmadığım 'Bu ülkenin acılarını ana yürekleri bitirecek' savım gerçek olurdu sayenizde...
Ama şimdi vakit çok geç.
Bundan sonra yapacaklarınız 'sokma vicdan' yerine geçer.
Bir hükmü de, değeri de kalmaz.
Büyük fırsat kaçırdınız, büyük...
