Yıllarca burun kıvırdık; arabesk müziği ve yaşam tarzını küçümsedik. Oysa biz arabeskin ta kendisiydik.
Aslında hepimiz bir yanımızla acılıydık çünkü çok katmanlıydık.
En üstte en snob tavrımız, biraz altında yaralarımız, daha da altında acılarımız, tutunamayışlarımız, bunalımlarımız, gerçeğimiz...
Uzak durduk arabeske, küçümsedik, "Dinlemiyoruz" dedik. Oysa bütün şarkılar ezberdi, bütün şarkılar bizdendi...

BİZİ İYİ TANIYORDU
Yıllar sonra gerçeğimizle buluştuk. Başka türlü nasıl açıklanabilir Orhan Baba ile 'Batsın Bu Dünya' dememiz? Başka nasıl açıklanabilir Müslüm Gürses'le içlenmemiz?
Müslüm Gürses... Bu toplumu, bizim tanıdığımızı iddia ettiğimizden daha iyi tanıyordu belki. Onun için Gülhane Parkı'nın kan görüntülü konser atmosferlerinden, rock'çılardan popçulara uzanan işbirliklerine hiç çekinmeden el verdi.
"Yanlış olur mu?" demedi, korkmadı...
Oysa biz korkuyorduk. Mesafelerin kısalmasından, arabeske yaklaşmaktan, başka türlü algılanmaktan korkuyorduk.
Ama biz damardan arabesktik.

KENAN İLE SAHNEDE
Müslüm Gürses'in ölüm haberini öğrendikten sonra You- Tube'dan iki konserini izledim.
Biri 80'li yıllardan, Gülhane Parkı konseri... Hayal meyal hatırlıyorum o günleri. Fotoğraflara dehşet içinde bakmıştık. Üstü çıplak gençler, çığlık çığlığa kendilerini jiletliyordu.
Öteki konser daha birkaç yıl önce, Kuruçeşme Arena'dan...
Sahnede Kenan Doğulu ile birlikte, Kenan'ın en şahane şarkısı 'Tutamıyorum Zamanı'yı kendi yorumuyla söylüyor, Arena'daki 10 bin kişi ona eşlik ediyor. "Ben bu pop kitleyle iletişim kurabilir miyim?" diye düşünmüyor. Müziğin ve kendi yorumunun gücüne inanıyor.
Müslüm Gürses, hayata sımsıkı tutunmak için yerini değiştirmeyenlere inat, değişime kucak açan adamdır benim gözümde. Nilüfer'in 'Olmadı Yar'ını yorumlaması, Teoman'dan 'Paramparça'ya tat katması, 'Neredesin Firuze?'de Bülent Ortaçgil bestesi 'Sensiz Olmaz'ı seslendirmesi...
Sonra, Murathan Mungan'la yapılmış 'Söz Vermiş Şarkılar' albümü ve David Bowie ile Leonard Cohen şarkılarını kendi yorumuyla seslendirmesi... Ve daha sayamadığım yeniler, yenilikler, kendini yenilemeler...

GEÇ KEŞFETTİM
İşte böyle bir adamdı Müslüm Gürses; kendini geçen, kendinden giden... Gittikçe bizi kendine çeken... Aşamadığımız mesafeleri hızla kapatan, bizi bize yakınlaştıran...
Rivayet o ki; içkili olduğu zamanlarda önüne kayıt cihazını koyar, şarkı okutur, sonra da albüm olarak piyasaya sürermiş.
Kaç albümü, kaç şarkısı var bilmiyorum. Ama hepimizi kendimize yakınlaştıran o sesiyle, o sessiz-sakin-saygılı tavrıyla ve en önemlisi biricik yorumuyla hep burada, bir yerlerde olacak. 'Tutamıyorum Zamanı'yı bir kez daha, bir kez daha dinlerken neden bilmem; hep beyaz takım elbiseli hali gözümün önünde... Beyaz, bembeyaz... Nur içinde yat Müslüm Baba...
Ben de seni geç keşfedenlerdenim, kusura bakma...