Hayatımda hiç izlemediğim kadar televizyon izledim. Çatışmaları, çıkmaz sokakları, öfkeyi gördüm.
Kimsenin kimseyi dinlemediğini, öfkenin katlanarak büyüyen bir duygu olduğunu gördüm.
Televizyonun karşısında olmak bile beni yordu.
Kimyam değişti.
Başım dönüyor, gözlerim kararıyor...
Kulaklarımda bir uğultu.
Sanki kalbim her zamankinden daha hızlı atıyor...
Kötü bir şeyler var diye korkmaya başladım. (Pek çok kişiden aynı şikayetleri duydum) Ve Boğaziçi Tıp Merkezi'ne gittim. Doktor Filiz Ören Çalışkaner, benim her halimi bildiği için "Telaşlanma, yoktur bir şeyin" dedi.
Gereken tahliller yapıldı; her şey normal.
Peki ne oldu bana?
"Streslisin" dedi.
Filiz belki de hayatımda tanıdığım en güler yüzlü insan. Ruhunun aydınlığı, neşesi yüzüne vuruyor. Ondaki o duygu bir süre sonra size de geçiyor. Bana da geçti.
Ayrılırken takıldım; "Herkese tavsiye edeceğim. Herkese, 'Doktordan iki doz tebessüm her türlü stresinizi dağıtır' diyeceğim" dedim. Ona sarıldım, teşekkür ettim ve günler sonra ilk kez kendimi çok iyi hissederek yanından ayrıldım.
Bir gülümseyen insanın varlığı ne kadar çok şeyi değiştirebiliyormuş gördüm.
Neşe ve keyif de aynı öfke gibi katlanarak büyüyor. Bir insandan diğerine geçiyor.
Biz günlerdir gülmüyoruz.
Günlerdir aynı kelimelerle konuşup aynı şeyleri yaşıyoruz.
Birbirimizin yüzünde mutsuzluk görüyoruz.
Hayat durmuş gibi.
Biraz çözülmemiz, gevşememiz, rahatlamamız gerekiyor.
Hayatı normalleştirmek gerekiyor. Hem kendimiz, hem geleceğimiz için!
Bir süre önce Paris'teki Gülme Kulüpleri ile ilgili bir yazı yazmıştım. O videoyu internetten bulup izleyebilirsiniz. İnsanlar, şehrin değişik yerlerinde toplanıyorlar ve yoga ile karışık gülme seanslarıyla rahatlıyorlar.
İster neşenin paylaşılması deyin, ister eğlence, ister deşarj olmanın bir biçimi... Ama uzmanların açıklaması daha net: "Kahkaha neşe getirir. Gülmek, yaşanan bütün olumsuzluklara karşı emniyet subabı vazifesi görür. Gülerek yaşama sevincinin ortaya çıkması kolaylaşır. Gülerek düşünce yapınızı bile değiştirebilirsiniz."
Şu saatten itibaren ben hayata karışmaya karar verdim.
