Aslında ailelerin genelinde var bu inanış: Benim çocuğum asla öyle şey yapmaz!
Yaptıysa da vardır bir sebebi...
Böyle düşünüyor anne ve babalar.
Çocukları okulda bütün arkadaşlarına tekme tokat dalıyor; aile, okul yönetimini ya da arkadaşlarını suçluyor. Çünkü onların yetiştirdiği tosun, öyle şeyler yapmaz!
Çocuk okulda sigara içerken veya dışarıda uyuşturucu kullanırken yakalanıyor ama aile, yine evlatlarına toz kondurmuyor.
Sebep, kötü arkadaşlar...
Çünkü onların çocuğu öyle şeyler yapmaz!

DOĞUŞTAN KÖRLER
Gözleriyle de görseler inanmayacaklar. Çocuklarının her tür olumsuz davranışına karşı doğuştan körler!
Sonsuza kadar şımartmayı, her şartta koruyup kollamayı, bütün ayıplarının üzerini, kedi pisliğini örter gibi kapatmayı ebeveynlik sanıyorlar.
Çocuğun işlediği suçları, toplum içindeki uyumsuzluğunu, psikopat hatta sosyopat davranışlarını kabul ederlerse, kendi başarısızlıklarını da kabul etmiş sayılacakları için, kendilerine toz kondurmuyorlar belki de.

KEŞKE TEST YAPILSA
Yavru kedinin üzerine oturup boğan çocuğunun bu hareketini keh keh gülerek "Bizim çocuk çok zeki ama kerata çok da yaramaz" diye anlatan baba gördüm ben.
Sonra o çocuk büyüyünce, neden aynı rahatlıkla bir insanı da boğmasın ki?
O angut babası, nasıl olsa yine bir şey demez; korur, kollar oğlunu...
Neyse...
Diyeceğim o ki; keşke baştan test gibi bir şey yapılsa da, herkese anne-baba olma ehliyeti verilmese!