İşadamı Rahmi Koç, 'Tuhafıma Giden Şeyler' isimli mini bir kitap çıkardı.
Tam 34 madde sıralanmış.
Sadece iki tanesi benim de tuhafıma gitmekle kalmıyor, fena halde sinirime dokunuyor:
Ben konuşurken karşımdakinin gözüyle başka bir olayı takip etmesi gibi...
Sürekli çocuklarının dahiyane yeteneklerinden ve üstün zekalarından söz eden anne-babalar gibi...

RAHAT OLUN
Ama Rahmi Koç'un tuhafına giden diğer maddeler 'Allah insana başka sıkıntı vermesin' dedirtiyor.
Özellikle kadınların, yemek masasında iki dirseğini birden masaya dayaması mesela... Bu görgü kuralı, Madam Rottenmayer zamanında kalmadı mı artık? (Heidi'yi izleyen şanslı nesiller kimden bahsettiğimi bilir)
Bıyıklı ve sakallı idareciler maddesi mesela... (Bu, insanın kendisiyle ilgili, tamamen estetik anlamda bir tercihi değil mi?
Yüzündeki kıl miktarı ticari zekasını, başarısını, kişiliğini etkiler mi? Bir işverenin, okul müdürü gibi çalışanının kendi bedeniyle ilgili yapacağı değişikliklere müdahalede bulunma hakkı var mı? Hoş, okul müdürünün de olmamalı ya...)
Yaşını başını almış kadınların 18'lik çıtır gibi giyinmeleri, erkeklerin sivri burun ayakkabı giymeleri, kadınların dekolteyi abartmaları vs. Ünlü iş adamını rahatsız eden maddeler.
Bunlar eğer görgü kuralı olarak da kabul ediliyorsa; herkesten saray adabı beklemek, özellikle kaos ortamının hüküm sürdüğü yeni dünya düzeninde beyhude bir çaba olmaz mı?
Biraz geniş, biraz rahat, biraz daha güleryüzlü yaşamak aslında bin tane kuralın içinde, katı bir disiplin dahilinde yaşamaktan çok daha konforlu değil mi?