Nükhet Duru, Bodrum'da beş saat güneşlenmiş.
Bir saniye bile şezlongtan kalkmamış.
Yoksa ikoncanlara mı özenmiş? Çok komiksiniz; ben size işin aslını söyleyeyim.
Bu durumda olsa olsa ikoncanlar, Nükhet Duru'ya özenmiş olabilir. Yani benim Nünüm'e...

SAAT TUTARAK YANARDI
Çocukluğum, genç kızlığım hep onunla geçti. Annemin en yakın arkadaşlarından biri, belki de en eski arkadaşı. Ablam Zeynep'le hep özendik Nünü'ye.
Güzelliği bir yana; taktığı takılar, giydiği elbiseler, saçları, şen şakrak konuşması, o müthiş sesi, sahnede devleşmesi, bitmeyen enerjisi... Hastaydık Nünü'ye yani.
Hâlâ da öyleyiz, yanlış anlaşılmasın.
Ve annemle Nünü'nün en sevdiği şey; bronzlaşmaktı.
Tatile gittik mi, kaldır onları şezlongtan kaldırabilirsen.
Bayılırlardı güneşlenmeye.
Sabah 11'den akşam 6'ya kadar diyorum!
Abartmıyorum.
Nünü'nün özel karışım yağları, saçını güneşten koruyan bakımları, başında eşarbı, gözüne ayrı, dudağına ayrı sürdüğü kremleri vardı. İnanmazsınız; saatle yanarlardı. 20 dakika sağ yanlarını yakıp 20 dakika hooop sol yanlarına çalışırlardı mesela. Ya parmak aralarına kadar diyorum; acayip bir çalışma.

İKONCANLAR DA KİMMİŞ!
Ben tabii duramazdım onlar gibi güneşte.
Hem sıkılır, hem de sıcağı sevmezdim.
Sürekli bana "Kızım gel, bir rengin dönsün" derlerdi. "Yahu rengim sizin gibi dönecekse, ben ölürüm anneeeee" der kaçardım.
Öğle yemeği için bile yerlerinden kalkmazlardı.
O derece bir aşkla yatarlardı; anlatabiliyor muyum?
Öyle yani, Nükhet Duru'nun sahil mesaisi ve en keyifle yaptığı şeylerden biridir güneşlenmek. Yanık ten ona pek yakışır, akşama renkli elbiseleri giydi mi; tam yıkılır.
Ve nasıl becerir bilmiyorum ama asla soyulmaz.
O yüzden kimse ona "İkoncanlara özendi" demesin; valla çok bozulurum, gönül koyarım, şu köşede tek başıma ağlarım.
Güneşlenmenin kitabını yazar o; ikoncanlar da kimmiş!