Sağlıklı yaşam dünyasında trendlerin sonu yok. Üç-beş yıl öncesine kadar hayatımızda olmayan chia tohumları, matcha çayları, kinoalar, çim suları, Hindistan cevizi şekerleri, avokado yağları, glütensiz makarnalar, ham kakaolar, badem unları; artık sağlıklı yaşama baş koyanların biricik gıdası.
Geçen gün bu toprakların ilk detoks uzmanlarından Gül Kaynak'ı ziyarete gittim.
Etiler'de sokak arasında Cafe11 adında vegan bir kafe açmış.
Kaju yoğurdu, kaju peyniri, sebzelerle hazırlanan 'brokoli ve arkadaşları', hamursuz pizza, kinoadan pazı sarma falan derken, bize vegan mutfağı şovu yaptı Gül. İştahınız bolsa inanmazsınız ama her şey nefisti.

YETER Kİ ALKALİ OL!
Bu arada anlattı da anlattı... Sabahları yarım çay bardağı içeyim diye elime bir şişe kil sıkıştırdı. "Uyanır uyanmaz mutlaka kendine yeşil içecek yap, güne öyle başla" diye nasihatledi. Yeşil içecek ne mi? Pazı, ıspanak, maydanoz, salatalık, kereviz sapı, salatalık, limon ve zencefil karışımı.
"Ne olursan ol, yeter ki alkali ol" çekti. Tam çıkacakken "Dur, daha kahve içmedik" deyince, gülmeye başladım. Ee kahve eşittir kafein. İçelim de, içeriğe aykırı gelmez miyiz yani?
Gül, "Bu bildiğin kahvelerden değil;
Dandelion Coffee" dedi. Türkçesi karahindiba kahvesi. Bir süredir özellikle Amerika'da almış başını yürümüş. Karahindiba bitkisinin kökleri kavrularak hazırlanıyor.
Esasen kahve değil, gibisi... Kafeinsiz, zararsız; kötü hücre oluşumunu önlüyor, sindirim sistemine iyi geliyor falan filan.
Yanında badem sütü, agave şurubu ve mutlaka Hindistan cevizi yağı ile servis ediliyor.
İşi bilenler bir çay kaşığı Hindistan cevizi yağı olmadan içmiyormuş bu kahveyi. Bizde zaten aile geleneği... Tabii tabii!
Peki tadı nasıl? Garip; pütür pütür, bozuk kahve gibi. Bilemiyorum, sevmedim; bir daha da içmem yani.
Ama yeni trend mi, trend. Bilen bilmeyene anlatsın. Alternatifi ise menengiç kahvesi. Maalesef onun da tadını sevmiyorum.
'Kahve içmeyeceksem içmem, 'gibi'lerden hazzetmem' cümlesini kuruyor ve konuyu kapatıyorum.