Sabah gazetesinin kültür-sanat editörü Olkan Özyurt, 'Emek yıkımını anlama kılavuzu' başlıklı müthiş bir araştırma yazısı kaleme almıştı.
O yazıda süreç, detaylı bir şekilde anlatılıyordu:
Emek Sineması, 2009'da restore edilecek diye kapatılmıştı. Ama kapanmayla birlikte yıkılacağına dair söylentiler çıkınca; Sabah yazarı Atilla Dorsay, Kültür Bakanı Ertuğrul Günay'la konuştu.
Dorsay, Günay'ın kendisine güvence verip "Emek Sineması'na asla dokunulmayacak ve bu salon, Nisan ayındaki festivale (İstanbul Film Festivali) yetişecek" dediğini yazmıştı.
Emek Sineması'nın yıkılacağı ortaya çıkınca; sinemacılar, yazarlar gösteri yaptı. Mimarlar Odası, Kültür ve Turizm Bakanlığı'na dava açtı. Ama mahkeme yıkıma onay verdi.

TOP ÇEVİRDİLER
Bu karara çok tepki gösterilince, bu kez "Yıkılmayacak, restore edilecek" dendi. En sonunda bu restorasyonun aslında bir yıkım olduğu anlaşıldı.
İstanbul Büyük Şehir Belediyesi'nden hep "Beyoğlu Belediye'sinin bileceği iş o" açıklaması geldi. Beyoğlu Belediyesi Başkanı Ahmet Misbah Demircan ise sorumluluğun Kültür Bakanlığı'nın koruma kurullarında olduğunu, projenin onlar tarafından onaylandığını söyledi.

RAPOR BİLMECESİ
Kültür Bakanlığı yetkilileri de, proje sahibinin Beyoğlu Belediyesi olduğunu iddia etti.
Sosyal Güvenlik Kurumu yetkilileri; Kamer İnşaat ile yapılan anlaşmanın, Kültür Bakanlığı tarafından onaylandığını açıkladı.
Günay ise 'Emek yıkılmayacak' güvencesi verip raporların dikkatli okunması gerektiğini belirtti.
Günay'ın okunmasını istediği raporun, İstanbul Teknik Üniversitesi tarafından 8 Mart 2010'da verildiği ama Emek'in yıkımını öngören projenin onay tarihinin ise 10 Ekim 2009 olduğu anlaşıldı.
Yani rapor, aylarca kamuoyundan gizlenmişti.
Taktik şuydu: Yetkililer hep top çevirip kamuoyunu uyuttular. Bravo size; büyük iş başardınız, tarihi yok edeceksiniz!