Felipe Melo, her sene olduğu gibi yine ücretini artırmak için 'Dönecek mi, dönmeyecek mi?' tartışması yarattı. Arkadaşlarının emeğine saygısızlık edip fazladan tatil yaptı. Sözleşmesi devam ederken kendini pazarlamak için takım takım dolaştı. İstediğini alamayınca da geri döndü. Ancak Galatasaraylılar Melo'ya niye kızıyor anlamış değilim. Melo takımda vazgeçilmez olduğunu, yerine alınacak oyuncunun maliyetinin fazla olacağını da biliyor.

KAFASINA GÖRE TAKILIYOR
Adam federasyonu, taraftarı, rakip takımları, bu ülkeyi çözmüş. Kulüp ilkelerinin, değerlerinin, sporcu ahlakının sadece lafta kaldığını görmüş. Kafasına göre takılıyor işte.
Sosyal medyada Baba Gündüz'ün şu meşhur sözünü hatırlatanlar var: "Galatasaray bir his takımıdır. Galatasaray şımarıkları, kendini beğenmişleri, yalnız kendisini düşünenleri sevmez. Kısacası Galatasaray; bir halatı hep birlikte çekenlerin, hep birlikte üzülüp hep beraber sevinmesini bilenlerin takımıdır."
Eskidenmiş o Galatasaraylılık duruşu, efendilik ve dürüstlük.
Bakın gönderilirken kulüp yöneticileri ve medya tarafından yerin dibine sokulan Quaresma da Beşiktaş'a dönüyor.
Quaresma'nın Beşiktaş'tan gidişi, aslında değişimin sembolüydü. Artık Beşiktaş'ta şımarıklığa, kendini kulüpten ve takımdan üstün görmeye, pahalı boş transferlere taviz verilmeyecekti. Bu uğurda belli bir yol da alınmıştı. Gençleşen, koşan, sporcu ahlakını öne çıkaran, kimlik kazanan bir takım oluşmaya başlamıştı Beşiktaş'ta.
Tam bu felsefenin meyveleri toplanacakken Quaresma geri alınıyor. Galatasaray, Beşiktaş hiç fark etmez; kulüp kimliği, duruşu falan eskide kaldı. Ego şişirmek için Alex de yollanır, günü kurtarmak için Melo ve Quaresma da geri alınır! Türk futbolunda tek bir realite vardır; günü kurtarmak.