Benim sosyal medyada büyük bir hayranlıkla takip ettiğim dünya tatlısı bir fenomen var: Jiffpom. Jiff, isminden de belli olduğu üzere Pomerian cinsi güzel bir köpek. Jiffpom öyle böyle bir köpek değil, halefi Pomerianlar'ın ilk ünlüsü Boo'nun pabucunu dama attı. Neden mi dersiniz?
Çünkü o bir rekortmen. Bu akıllı bıdık; dünyada iki ayağı üstünde en uzun süre duran ve en hızlı yürüyen köpek.
Guinnes Rekorlar Kitabı'na adını yazdırdı.
Kathy Perry'nin 'Dark Horse' klibinde de oynayan bu şirinlik muskasını neden bu kadar sevdiğimi düşündüm geçen gün...
Sanırım küçükken hepimizin yatağında birlikte uyuduğu ayıcıklara benziyor. Seninle oynayan, zıplayan, elini sıkan, kaykay kayan ve fotoğraflarını imzalayan ya da daha doğrusu 'patileyen' bir yavru ayıcığı kim istemez? Ben ise ülkemizde de bu yavru ayıcık kopyası Pomerian cinsi pek çok köpek görmekteyim. Bu durum beni biraz endişelendiriyor.
Neden mi dersiniz? Anlatayım...

HAYVAN SAHİPLENİRKEN DİKKAT
Ben küçükken çok sevdiğim bir roman vardı: 'Lassie Yuvaya Dönüş.' Kitabın Hollywood yapımı filmini de izlemiştim. Lassie, Collie cinsi bir çoban köpeğiydi. Evine geri dönüş yolunda sayısız maceralar yaşardı.
Daha sonra Collie cinsi köpek sahibi olmak moda oldu. Oturduğumuz apartmanda üç komşumuz halk arasındaki deyimiyle 'Lassie cinsi' köpek evlat edinmişti. Sene 1996'da '101 Dalmaçyalı' filmi vizyona girdiğinde ise pek çok beyaz üstüne siyah benekli, asil yürüyüşlü tazı, sahiplerine sokaklarda yarenlik etmeye başladı. Sıkıntı sonrasında ortaya çıktı. Sokaklarda sahipsiz dolaşan Dalmaçyalı köpeklerin olduğuna dair bir televizyon haberini duyduğumda çocuk aklımla ne kadar üzüldüğümü hatırlıyorum. Daha sonra Golden cinsi melek gibi dostların sahiplenildiği bir dönem geldi ve bir süre sonra da hayvan barınakları dünyanın en sakin ama en sahipsiz köpekleri ile dolup taşmaya başladı. Daha önce bahsetmiştim; modanın sadece giyim üzerine olmadığından. Kabul etmek lazım ki hayvan dostlarımızın da cinslerine göre modaları var. Sorun modaya göre hayvan sahiplenmek değil elbet.
Hayat boyu bize sadık kalmaya hevesli dostlarımıza evimizi açarken bizim de iyi günde ve kötü günde onlarla olacağımıza karar vermemiz önemli; bu dünya hepimize yeter...