Ahmet Kaya'ya yapılan korkunç medya lincine dair Ertuğrul Özkök'ü kamuoyuna açıklama yapmaya zorlamıştım... Kasım 2009'du. Hâlâ Hürriyet'in başındaydı. Bana aynen şöyle konuşmuştu: "Bugün olsa o manşeti atmazdım ama haber doğruydu ve Ahmet de çok provakatördü..."
Ne utanma ne özür hiçbir şey yoktu. Oysa Özkök yalan söylüyordu... Ne o haber doğruydu ne de Ahmet Kaya provakatördü... Haberin tamamen yalan olduğunu Hürriyet adına Avukat Aslıhan Dumlu resmen mahkemeye itiraf etmişti.
Şimdiyse
Özkök pişman olduğunu ve utandığını söyleyip duruyor. Kaya cinayeti sürecinde en utanç verici yazıları yazan Fatih Altaylı bile kendi kepazeliğine zamanın ruhu gibi Hegel'den apartma bahaneler uydurmaya kalkıyor.
Altaylı en azından bir sene önce yaptığı gibi Kaya'yı linç etmesini savunamıyor. Evet sadece bir sene önce hâlâ bu tiksinti verici satırlarını savunuyordu... Bugün herhalde devreye Başbakan Erdoğan girince aklı başına geldi ve pısırık ağızla bu yazıyı yazdı...
Hegel'den mülhem zamanın ruhu kavramının bu derece içinin boşaltıldığını da ilk kez gördüm... Bu kafayla yapılan her kriminal eylem savunulabilir.
Veli Küçük de zamanın ruhuna uymamış mıydı? O zaman malum bir grubun bütün İstanbul'a kopyalarını yaydığı Fatih Altaylı fotoğrafı da zamanın ruhuna uygundu...
O grup da zamanın ruhu gereği Altaylı'yı itibarsızlaştırmak için bu yöntemi kullanmıştı. O foto-montaj fotoğraf da sekiz sütuna manşet verilseydi acaba Altaylı ne hissederdi, yine böyle pişkin açıklamalar yapabilir miydi? Çünkü kendisi foto-montaj olduğunu bildiği halde Kaya'nın malum fotoğrafı üzerine o iğrenç yazıları yazmıştı.
Eski rejimin faşist yargısı da olmayan bir konser ve olmayan bir fotoğraftan ötürü Kaya'yı 20 yıl hapse mahkum etmişti. O dönemin Türk medyasında bu hapis cezasını kınayan tek bir tane bile yazı çıkmamıştı.
O noktadan bugünlere gelmemiz ne olursa olsun vicdan ve adaletin zaferidir... Bu yolun en başındayız. Barış ve çözüm yolunda hiç durmadan bu vicdan yolunu yürümeye devam edeceğiz...