Korona günlerinde çınarlarımız devriliyor. Prof. Dr. Fevzi Aksoy da aralarına katıldı. Tıp Dünyası'nın mateminde, spor servisinde masa paylaşma fırsatı bulduğumuz Fevzi ağabey ile ilgili yazmak istedim.
İstanbul Tıp Fakültesi'nin önemli nöroloji uzmanlarındandı. Her şeyin ötesinde müthiş bir insandı. Milliyet Gazetesi'nde "Spor psikolojisi" köşesi vardı, perşembe günleri yayınlanır, Fevzi abi, çarşambaları yazısını servise getirirdi. Gelirdi ama yukarıya çıkması bir saat sürerdi. Bugünkü Aile Hekimi kavramı, o zamanlarda Fevzi Aksoy'un hükmündeydi. Herkesin doktoruydu.
Bir gün servise girdi, yardımcı çalışan Faruk, bembeyaz suratla oturuyor. Görür görmez, "Bu çocuğu hastaneye götürün, apandisiti patlamış" dedi. Daha dokunmamıştı bile. Hayatını kurtardı gencecik çocuğun.
Yine servisin gençlerini güzel bir restoranda ağırladı. Sağlıkla ilgili güzel bir konuşma yaptı ve "Etten uzak durun" dedi. Herkes tavuk söyledi, kendisi et. "Doktorun dediğini yapın, yaptığını değil" dedi gülerek.
Zenginlerden biri oğlunun iyileşmemesinden sıkıntılı. Gitmediği doktor kalmamış, oğlan düzelmiyor. Fevzi Aksoy'u aramışlar. Abimiz kalkmış, eve gitmiş, çocuğu kontrol ettikten sonra "bir ilaç" yazıp, "Bunu kullansın, bir şeyi kalmaz" diyerek ayrılmış. Sabah telefonu çalıyor, karşısında hastanın babası; "Sen benimle dalga mı geçiyorsun" diye çıkışıyor abimize, "Bana eczaneden bir liralık ilaç mı aldırıyorsun" diyor. Fevzi abi, "Kullansın" talimatını yineliyor. Çocuk iyileşiyor elbette. Belki de bu satırları okuyup, "bendim" diye de haber verir.
Aramızdaki adı "deli doktoruydu" Fevzi Aksoy'un. Servise geldiğinde, "Burada normal yok zaten" diye teşhisini koyardı. Altın gibi kalbi ile çok kişiye şifa dağıttı, birçok doktoru da yetiştirdi. 90 yaşındaydı. Osmanbey'de arkadaşlarıyla bir araya geldiği bir klinikte aldığı sanılıyor Koronavirüs'ü. Direnemedi, geçen hafta vefat etti. Cenazesine bile gidemedik. O yüzden büyüklerinizi de, kendinizi de kollayın; evde kalın…