Lucescu, teknik direktörlük hayatında yeni bir format ile tarihe geçti muhtemelen. Yerde yatarak futbol oynamak isteyen bir takım yapmış. Sahada belki oynayanların bile utandığı bir performans var ama Lucescu'nun sıfatı "dahi"… Jesus, istediğini aldığı Kayseri kadrosunu ve oyunu bozmak istemedi. Çok haklı. Rossi ilk 11'in farklı oyuncusuydu. Bunun sıkıntısını da maç boyunca yaşadı aslında Fenerbahçe. Crespo-Arao ikilisi topu geri kazanmak için ideal. Ancak top takıma geçince bir akıl ile kullanılması gerekiyor. "Yakında gördüğün ilk oyuncuya at" taktiği, arkayı bu kadar kapatmış bir rakibe sökmezdi. İrfan Can bu nedenle önemli oyuncu. Ya da Zajc, Mert Hakan veya Arda Güler… Baskılı oynamak, tempo isteği, şiddetli koşu sayısı… Bunlar Fenerbahçe'nin değişmezleri. Ancak illa ki o topun birisinin ayağında akıl kazanması lazım. Doğru anda, doğru kararı verecek bir yetenek istiyor oyun. Rossi kötü değil, sadece bunları yapacak orta saha özelliği yok. Bu eleştirileri sahadaki takım yeterli olmadığı için değil, daha iyi olma ihtimali üzerine yapıyorum. Yoksa, sahadaki her oyuncunun her ter damlasında kazanma isteği var. Bir şans golü ile gelen beraberlik sonrasındaki şoku atlatamayacak kadar da duygusallar. Tıpkı tribündekiler gibi. Dinamo Kiev beraberliği sağladığında koltuklarına "Bu iş bitti" diye çöken taraftarlar, sahadakileri nasıl ayağa kaldırabilir? Jesus ön tarafı komple değiştirerek takımı da, tribünleri de tekrar sahanın içine aldı. Mert Hakan'ın korneri atmak istemeyen rakip oyuncu ile tartışması buji görevi yaptı. Bir anda uykudan uyandı Kadıköy'ün sahipleri…