kapat
   
SABAH Gazetesi
 
  » Yazarlar
    Günün İçinden
    Ekonomi
    Gündem
    Siyaset
    Dünya
    Spor
    Hava Durumu
    Sarı Sayfalar
    Ana Sayfa
    Dosyalar
    Arşiv
    Euro 2004
    Günaydın
    Televizyon
    Astroloji
    Magazin
    Sağlık
    Cumartesi
    Aktüel Pazar
    Otomobil
    Sinema
    Çizerler
    Kampüs
Bizimcity
Sizinkiler
emedya.sabah.com.tr
Google
Google Arama
 
Nebil Ozgenturk @ SABAH
 
Hayatı ciddiye almak!
BİR GÜNÜN RUH HALİ
Akıp giden günlerimiz!

Hayatı ciddiye almak!

GEÇEN hafta sonu Paris'te "çok ağır" bir öykü dinledim. Öykünün kahramanı da anlatıcısı da aynı adam. Bir dost ortamında "dost" olduğum, 30 yıla yakındır Paris'te yaşayan ve hayata, hayatı boş vermeye "Paris sokakları"nda devam eden orta yaşlı bir adam.
Adını vermiyorum, veremem de. Ama dünyanın en şirin adamlarından biri olduğunu baştan söyleyebilirim.
Kısacası, hayatı hafife alan, hafifleten, lügatında üzüntü ve sinirlenme olmadığı gibi hayalleri de bulunmayan, projelerini "kiler"e kaldıran, neşe ve kahkahadan başka refleks tanımayan, dünya yansa umurunda olmayan bir sergüzeşti!
Doğrusu, her Paris seyahatimde bir biçimde buluşmak istemişimdir onunla, arar bulur, keyifli, şakalı sohbetler, yemeklerle gelip geçerdi saatler.
Bitiminde, bir kuş gibi hafiflerdim; çünkü, gözümüzden yaşlar gelecek kadar gülüp durmuşuzdur sayesinde.. Bu kez de öyle oldu ama bir şey daha oldu. İlk kez ağladı, ağlattı!
Dost kalabalığının dağıldığı bir anda, bir iki saat kadar baş başa kaldık, yüz yüze, "derin" bir sohbet ettik! Patavatsızca belki ama birdenbire "hiçbir şeyi iplemiyorsun, dalgacının ve boş vermişin tekisin yahu!" diye şaka yollu takıldım ona!
Bir an durdu, gözlerini karşıya dikti, dakikalarca hiç konuşmadı.
Arada, özür diler gibi; "alındın mı?" diye sordum!... "Hayır, hayır!" dedi. Ve geçmişine dair bir hikaye "gerçek bir olay" anlatmaya başladı. Birdenbire şunu da fark etmiştim ki defalarca görüşmemize rağmen, Paris'te geçirdiği maziye ilişkin o güne kadar tek kelime dahi anlatmamış ve tek kelime dahi sormamışız, sormamışım.!.


Aslında iki üniversite diploması olan, Paris'e geldiği ilk yıllarda "muhteşem başarılar"la dolu iş yaşamı geçiren, gönüllere, dillere destan bir aşkla evlenip iki de çocuğu olan, 70'lerin, 80'lerin, hatta 90'ların "galip"lerindendir adamımız.. Ama...
Beş yıl önce bir sohbahar günü alır haberi. Arayan, ayrıldığı Fransız eşi; "Kızımızın başına bir felekat geldi.. Doktor kontrolünde, hemen gel!" Hemen gider hastaneye.
Kızı, harap haldedir.. Yüzü gözü mosmor, bütün vücudu, eti, teni yaralıdır.. Kaç zamandır görmemiştir kızını; on yıl önce boşandığı için parçalanmışlık duygusu da vardır zaten.. Kızının başına gelenleri öğrendiğindeyse deliye döner.
Kızı, okulla gidilen gençlik kampının kuytu noktalarında, bir gece yarısı dört kişi tarafından tecavüze uğramış, kanıt, kayıt olmasın diye öldüresiye dövülmüş, öylesine bırakılmıştır. Bir yandan, kızının hayata dönmesi için Tanrı'ya dua ederken, diğer yandan "o dört kişi"yi nerede ve nasıl öldüreceğinin planlarını yapar.
Derken, bir süre sonra, kızı taburcu edilir hastaneden. Ancak, hayata dönmemiştir; hiç konuşmayan, sayıklayan, acılar çeken, kapanan bir genç kızdır artık.
Ve bir sabah bakar ki.. Kızı, kalınca bir ipi boynuna geçirip, asmıştır kendini..
Bu kez konuşmayan, hayata küsen kendisi olur. Bu arada öğrenir ki kızına tecavüz eden alçaklar, delil yetersizliğinden serbest bırakılmış, uçup gitmişlerdir bile..
Zaman da uçup gider bir yandan; adamımız, üç beş ay sonra, işini, hayatını tasfiye edip yeni bir hayat stili kararı alır birdenbire!
İşte ben, o karar sonrasında tanıdım kendisini; "Bazen hiç ölmeyecekmiş gibi, bazen de acele, telaşlı, umarsız ve az sonra ölecekmiş gibi" yaşamaya karar verdiği sırada!


Ve ben. Bu "ağır öykü"yle Paris'ten döndüğüm sırada, her ayrıntının muhteşem başlayıp devam ettiği bir film setine koşuyorum.. Bir sinema sevdalısı, bir akraba olarak.. O filmin doğumuna, o filmin bir "ada"ya varmasına, o film ekibinin bir aileye dönüştüğüne tanık olan biri olarak.. Tabii ki o filmin olağanüstü bir "yüz"ünün, genç bir oyuncusunun, harikulade bir eğitimin ardından ilk sinema deneyimine, ilk repliklerine göz ve kulak tanıklığı yapan biri olarak da. Ve aynı akşam ki..
Birkaç dakika yüzyüze gelip de hafızama yerleşen o "genç yüz"ün "bu dünya"dan ayrıldığına ilişkin habere de kulak veriyorum. Bir kez daha "bir ölümün ağırlığı" çöküyor üstüme.. Hayat ve neşeden kopuyorum. Boğuluyorum.


Aradan, çok değil üç beş saat geçiyor. Çeyrek asırlık bir tanışma serüvenine uzandığım. Ve bu serüvene.. Dünyayı daha güzel kılmak için bir Ege kentinin sokaklarındaki omuz omuza olmaları.. Sonraki zamanlarda "eski tüfekler"e anılar sormayı, yarenlik etmeyi. Yine, hiç aksatmadan her yaz akşamında, İzmir imbatlarına göğüs gererek yapılan şakaları, dostlukları, tevazu dolu günleri..
Yakın zamanlardaysa, hayata, sanata, kültüre, müziğe değer katmış yıldızlarımıza, "bir yudum vefa ve değer verme" heyecanlarını yerleştirdiğimiz. Dostum, kahkaha arkadaşım ve her kesimden, her yaştan yurttaşın deyimiyle "iyi ve genç adam Ahmet Piriştina"yı kaybettiğimizi öğreniyorum. Hayatında hiç "boş bir vakit" olmayan Ahmet Abi'yi.. En yakın dostlarından Ünal Ersözlü'nün ifadesiyle "Hayatın anlamını hep alkışlarda arayan ve alkışlanmak için hep koşup, çalışıp, duran adam"ı...
Ve elbette 24 saat gibi kısa bir zaman diliminde "üç ölüm" fazla geliyordu insana!..

YAZARIN ÖNCEKİ YAZILARI
 Yaşar Kemal'le sokaklarda...   / 03-07-2004
 Hayatımız roman!   / 27-06-2004
 Attila İlhan'a dertleşme niyetine   / 26-06-2004
 Unutulmaz ve vahim ekran öyküleri!   / 20-06-2004
 Hayatı ciddiye almak!   / 19-06-2004
 Bir kez daha Ahmet Kaya..   / 13-06-2004
 Bir günün hikâyesi...   / 12-06-2004
 Cihangir'deki dertleşme...   / 06-06-2004
 Bir İstanbul Masalı'ydı!   / 05-06-2004
 Aspendos'taki çınar ağacı   / 30-05-2004
ERDAL ŞAFAK
Menşevikler - Bolşevikler
Baykal'ın CHP'sinden önce...
AHMET HAKAN COŞKUN
Uras'ın bisikleti
Haberi Milliyet'te okudum: ÖDP'nin...
MEHMET BARLAS
Saddam "Cesur"cu ise, Bush da "Sarar"cı değil...
SAVAŞ AY
İki rektör, iki üniversite ve anılar!
Pertevniyal ...
REFİK DURBAŞ
Yeni üniversite açmak...
İstihdam alanları kurulmadan,...
NEBİL ÖZGENTÜRK
'Komşu'yla ayrımız, gayrımız!
Şu Yunanlılar'la da ikiz...
HINCAL ULUÇ
Da Vinci'nin Şifresi.. Ya da palavrası..
Bitirdim..
Okocha sesleri
Okocha sesleri
Türk vatandaşı statüsü nedeniyle G.Saray'a cazip gelen Okocha,...
Azmin zaferi
Azmin zaferi
Beşiktaş'ın tecrübeli oyuncusu Kaan Dobra, müthiş çabasıyla 15 günlük...
Silahların gölgesinde kurultay
Silahların gölgesinde kurultay
CHP'de olağanüstü kurultay "olağanüstü" şartlarda yapıldı. Baykal,...
Erdoğan'dan dobra dobra
Erdoğan'dan dobra dobra
Erdoğan, imam hatiplerle ilgili yeni bir girişimin bedelini hükümet...
Önce oğlu sonra dört torunu gitti
Önce oğlu sonra dört torunu gitti
Yığınçalı köyünün Hasibe Ninesi iki aydır dermansız acılar içinde...
Depremin yaraları sarılmaya başladı
Depremin yaraları sarılmaya başladı
Ağrı'nın Doğubayazıt ilçesinde meydana gelen ve 18 kişinin ölümü, 32...
 
    Günün İçinden | Yazarlar | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Televizyon | Hava Durumu
Spor | Günaydın | Kapak Güzeli | Astroloji | Magazin | Sağlık | Bizim City | Çizerler
Cumartesi | Aktüel Pazar | Sarı Sayfalar | Otomobil | Dosyalar | Arşiv
   
    Copyright © 2003, 2004 - Tüm hakları saklıdır.
MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.