Artık kimsenin kadını değil...

Hayat değişiyor...
Hayat değişirken insanlar değişiyor...
İnsanlar değişirken esasen kadınlar değişiyor...
Kadınlar, erkeklerden daha kolay değişiyor...
Bir erkek arkadaşım, havaalanında aniden görüp tutulduğu bir genç kızla tanışabilmek için, araya bir kız arkadaşını koyduğunu söylüyor...
Araya koyduğu kız arkadaşının kendisiyle birlikte olmak istediğini, ancak o tutulduğu kızı arzulamaktan gözünün hiçbir şey görmediğini belirtiyor...
En sonunda 24 yaşındaki rüyalarının kızıyla tanışıyor...
Ona her şeyi açıyor, ona kendisinin olan her şeyi veriyor...
Bir ay boyunca sadece el ele tutuştuğu, sadece sarılıp öpüştüğü ama birlikte bile olmadığı genç kıza, evinin anahtarını veriyor...
Her gün sabah saat 05.30'da yatağından kalkıp 30 kilometre ötedeki sevgilisini evinden alıp işyerine bırakıyor...
Her akşam işyerinden alıp, bir yerlere götürüyor sonra yine eve bırakıyor...
Bir ay sonra bir sabah yine sabahın köründe kalkıp soluğu sevgilisinin evinde alıyor...
Zili çalıyor, cevap alamıyor...
Telefonu çalıyor, telefon kapalı çıkıyor...
Beş saat bekliyor... Akşama kadar telefonla arıyor...
Ne bir ses ne bir nefes geliyor...
Sonunda araştıra araştıra ablasına ulaşıyor...
"Merak ettim, başına bir şey gelmiş olmalı" diyor ve ablasını uyarıyor...
Ablası yarım saat sonra çocuğu arıyor...
Buldum konuştum, "Bir şeyi yok seni birazdan arayacak" diyor...
Yarım saat sonra sevgili arıyor... Hiçbir şey olmamış gibi konuşuyor...
Buluşuyorlar...
Çocuk kıza ne yapmak istediğini soruyor.
Kız hiçbir şey olmamış gibi cevap veriyor:
"Hiçbir şey. Sen benim sadece arkadaşımsın..."
Bunu anlatan ve yalvaran gözlerle bakan erkek, 38-40 yaşlarında eli yüzü düzgün, iyi bir işi ve evi olan bir çocuk...
Kendine göre, bir kadını hayatta mutlu edecek her şeyi yapıyor...
Sevgiyi ilgiyi eksik etmiyor, hediyelere bile boğuyor...
Hiç de hanzoya benzer bir tarafı yok... Dünya görmüş, oturup kalkmasını ve yaşamasını bilen birisi...
Sevgiliye istediği zaman gelebilmesi için evinin anahtarını bile vermekten çekinmiyor...
Ona kadınım diyerek sahipleniyor...
Ama "nankör kız" bir ay geçtikten sonra her şeyi terk edip gidiyor...
Ona anlattım ki; kadınım kelimesi ya da kadınım hissettirmesi, kadınlara bir şey ifade etmemektedir...
Onlar hayatı alabildiğine çok ve fazla yaşamak istemektedir...
24 yaşında henüz birinin kadını olarak değil, sadece kadın olarak yaşamak istemektedir...
Görecek şeyleri vardır...
Yaşamak istedikleri vardır...
Eğlenmek isteyeceği flörtler vardır... Muhtemeldir ki, o onu beklerken, genç kız arkadaşlarıyla gittiği bir barda başka heyecanlar yaşamıştır...
Çok başka bir evde geceyi bitirmiştir...
Hayat kadınları değiştirmektedir...
Hayat genç kızları daha fazla değiştirmektedir...
Hayat artık erkeklerin, annelerinden gelen kadın rol modellerine karşılık vermemektedir...
Genç kızlar birilerinin kapatması gibi, birilerinin kadını değil, sadece kadın olarak yaşamak istemektedir...
Aşklarını, heyecanlarını, sevgilerini...
Kadınlar farkındadır ki, birinin kadını olmak, bir süre sonra sonsuz monotonlaşmak demektir...
Kadınlar birinin kadını değil, sadece kadın olarak beğenilmek ve aşık olunmak istemektedir...
Erkeklerle kadınlar arasında uçurum gittikçe büyümektedir...