  |
|
Siyasette 'nasıl', 'ne'den daha önemli
 Üç hafta önce (21 Mayıs Sabah) Türkiye'de tam da şu dönemde siyasi iletişimde yapılmaması gereken 10 kusurlu hareketten söz etmiştik. Demiştik ki, "Bu standart ve demode hareketleri yaparak oylarınızı artıramazsınız" .
Ve eklemiştik: "Önce şu 10 maddede hem fikir olalım, gerisini sonra konuşuruz!"..
Okurlardan ve siyasilerden çok sayıda yanıt aldık. Çoğu AK Parti'nin mevcut durumdaki oylarını tahmin ederken abarttığıma takılmışlardı. Selim Tuncer adlı okurun mükemmel analizini burada hariç tutmalıyım. Bir de konuya derinlikle yaklaşmayı bilen beş siyasetçiyi: DSP'den Ahmet Tan ve Emrehan Halıcı, CHP'den Berhan Şimşek, DYP Başkanı Mehmet Ağar ve siyasi iletişim arayışını yıllardır sürdüren İlhan Kesici ile yüz yüze yaptığımız uzunca görüşmelerde bir hayli ümitlendiğimi söylemeliyim. En azından eski alışkanlıklarla yeni şeyler yapılamayacağını kavramış olduklarını gördüm. O 10 maddeyi irdelemiş ve özgün görüşler geliştirmişlerdi. Ağar'ın son Teke Tek programındaki performansı da yabana atılır gibi değildi.
O halde nelerin yapılmaması gerektiğini anlatan 10 maddeden hareketle nelerin yapılması gerektiğini anlatmaya başlayabilirdik...
İlk iki maddede ne demiştik: " 1. Sadece Ak Parti'yi eleştirerek gizli ajanda, anti laik tutum, kadrolaşma, yolsuzluklarpuan alamazsınız. 2. Gündemin peşine takılarak oylarınızı artıramazsınız."
En iyisi bu iki noktayı, hataların asla affedilmediği, cezanın anında ürünün satın alınması reddedilerek kesildiği, pazarlama iletişimi pratiğinden bir iki örnekle açmaya çalışalım. Önce bir düşünün, başarılı markalar rekabete saldırarak ve/veya rekabetin yarattığı gündemin peşine takılarak mı ürünlerini pazarlıyorlar? Yoksa özgün iletişim çözümleri arayarak mı?
İletişimde farklılaşma noktalarını yakalamak çok önemlidir. Herkes "Ben daha beyaz yıkarım, renklileri daha da parlatırım" derken sen kalkar "Kirlenmek güzeldir" konseptini işlersen (OMO) bir anda fark yaratmaz, fark da atarsın.
Ya da herkes kredi kartlarıyla hangi mağazada kaç taksit imkanı sağladığını söylerken, sen kalkıp şirin mi şirin bir Özgü Namal filmi yaparsan bir anda o iletişim kirliliğinden ayrışıverirsin ( Axess ).
Ya da, herkes bir sürü elektronik ürün resmini saksı gibi yan yana dizip "Ben daha da ucuza satıyorum" diye bağırırken, sen kalkar "Benim müşterim farklıdır" (Manav TeknoSa ) mesajını verirsen anında başka bir lige sıçrarsın. Herkes "Onu getir bunu götür! Al vatandaş al! En ucuzu bende" diye tepinirken Çelik'le ( Arçelik ), Veysel'le ( Vestel ) duygusal bir ortam yaratmayı başarırsan hedef kitlenin gönlünde taht kurarsın. Bir de Vestel'in son işi gibi (Ayşe ve Ömer) bir 'dizi film' yaptın mı o tahtı sağlamlarsın. İnsanlar da zaten kararlarını ve oylarını akıllarından çok gönülleriyle vermiyorlar mı?..
Örnekleri çoğaltmak mümkün, Master Card, Garanti Emeklilik, Beko (DVD kaydedici), Eti (Türkiye'nin Tutkusu), Audi Quatro (Eskimo baba oğul, ya da Audi'de asla bulamayacağınız aksesuarlar), BMW (Kadın vücudunda hareket eden civa).
Günümüzde 'ne söylediğin ve ne yaptığından' çok 'nasıl söylediğin ve nasıl yaptığın' belirleyicidir. Siyasi iletişimde farklılaşmayı hem 'Ne?' hem de 'Nasıl?' sorusunda bulmak hiç de zor değildir. Esas zor olan eski alışkanlıkları ve kolaycılıkları terkedebilmektedir... Şimdilik bu kadar. Önce bunlara tepki alalım, diğer sekiz madde ilerde...
|
