Onlarca şehit cenazesi... Şehit cenazelerini izlerken içim sızlıyor diye zaplamak yerine inadına orada kalıyorum; acının paylaşılamazlığını bile bile paylaşmak için... Yabancılaşmamak için... Susan Sontag'ın izleyici ile medya arasındaki mesafeyi ortaya koyan "Başkalarının acısını izlerken hissettiklerimizle kendi acımızda hissettiğimiz aynı olamaz" saptamasını da, Hasan Pulur'un 31 Ocak 1999'da, "Hiçbir devlet ülkenin bölünmezliği için süren bir mücadelenin öyküsünü milletine duyurmamakta bu kadar becerikli olamaz" saptamasını da aklımda tutuyorum.
