|
Kızlar ".........gül."
Erkekler ".........han."
Kaşgarlı Mahmut'un külliyesinin girişinde "küçük bir işyeri"
vardı. Köylü kadın "yemek hazırlıyordu." "Ziyarete gelenler" için.
"Teyze adın ne" diyerek yaklaştık.
- Ayşegül.
Yanındaki kızı da adını söyledi:
- Fatmagül.
Teyze ne pişiriyorsun?
- Acıktın ha... Az bekle... Çorba pişirem.
- Zahmet etme, biz gideceğiz.
- Haa... Sefer var öyle mi?
Seferin karşılığı "yolculuk."
İşyeri "karhane" demek.
Köpek ise "hişt."
Büyük abi "ata abi."
Şiş kebap "zık kebap."
Göl ise "derya."
Teyzeye "köyde başka dükkan var mı" diyecek olduk.
Hemen kocasına seslendi:
- Hasanhan... Gel.
Sonra da oğluna:
- Murathan... Sen de gel.
Kaşgarlı Mahmut'un köyünün bizim Niğde'nin, Kırşehir'in, Yozgat'ın köylerinden farkı yok.
Sadece kız isimlerinin sonuna "gül" eklenmiş. Erkek isimlerin sonuna da "han."
|
