  |
|
Bir yıldız kaydı
 Farklıydı. Yaptıklarıyla da fark yarattı. Alışık olduğumuz siyasetin çirkin yüzüne hiçbir zaman bulaşmadı. Onun tarzı değildi ki... Duruşu, hareketi, tavrı, hepsi bambaşkaydı. Onu bana tanıştıran yakın arkadaşı Adil Özkol'un İsmail Cem'i anlattığı satırları okurken "Ne kadar kibar ne kadar beyefendi ne kadar adam gibi adamdı," diye düşündüm yine. İsmail Cem ile birçok kez bir araya geldik. Sıkça röportaj yaptık. Her seferinde bir şeyler daha öğrendim. Her seferinde gece eve döndüğümde "Keşke böyle politikacıların sayısı artsa," diye söylendim durdum. Oysa biliyordum. İsmail Cem'ler kolay yetişmiyor ki... Yetişen de siyaseti tercih etmiyor ki... Kemal Derviş hayal kırıklığından sonra yine bir söyleşi yapmıştık. Zorladım, "Kazık attı yani size, söylesenize!" diye bastırdım. Teybi kapattırdı. "Öyle oldu ama, yakışır mı bana Balçiçek Hanım?" Babasını yeni yitirmiş biri olarak aklım çocuklarında, özellikle de kızında. Ne hisseder, nasıl içleri yanar biliyorum. Üstelik çaresi de yok. Öylesine durur kalırsınız cenazeden sonra. Bütün hengame, bütün koşuşturma bittikten sonra bir başınıza kalırsınız. Anlarsınız ki uzakta bile olsa nefes aldığını bilmek güzelmiş. Sonra yas saatiniz başlar. Kalabalıklar içinde yalnızsınızdır artık. Zordur, zor! İsmail Cem siyaset sahnesinden bir yıldız gibi kaydı gitti. Hepimizin başı sağ olsun!
|
