  |
|
Bu habercilik değil, rezillik!
İstanbul'da önceki gün bir trafik kazası oldu. O kazada yakın arkadaşım Dr. Gürbüz Çapan'ın oğlu ve oğlunun nişanlısı vardı.
Biri yaşamını yitirdi, diğeri ölümle pençeleşiyor.
Gerçekten çok üzüldüm. Yüreğim acıdı.
Ama daha hastaneye gidip o acıyı paylaşamadan, dünkü Vatan gazetesini görünce dehşete düştüm.
Ve gazetecilik mesleği adına utandım.
Aileleri onların derin acısını yaşarken, o gazete ölüm ve acı üzerinden "bağımsız" ve "araştırmacı" gazetecilik yapıyordu.
Vatan'a göre " "Ferrari'den Çapanoğlu" çıkmıştı.
Ne büyük gazetecilik...
Sanırsınız devlet, siyaset mafya ilişkileri ortaya döküldü.
Sadece bir an, kendinizi kazada yaşamını kaybeden o genç kızın ailesinin yerine koyarak düşünün!
O zaman böyle rezil bir manşet atar mıydınız?
Bir kazayı, sadece soyadından yola çıkarak ve sanki çok büyük ilişkiler ağı ortaya çıkarmış gibi içi boş sorularla topluma sunmak ne zamandan beri habercilik oldu?
Hiç mi erdem kalmadı?
Siz anne, siz baba olsanız yüreğiniz yanmaz mı?
Daha da acı olan ne biliyor musunuz...
O manşeti büyük bir "araştırmacı gazetecilik" başarısıymış gibi sunan gazetenin "yöneticisi" de bir zamanlar evlat acısını yaşamıştı.
O da korkunç ve acı bir kazaydı.
Ama anlaşılan o "yönetici" nin dizginlenemeyen hırsı, evlat acısını gölgede bıraktığı gibi değer yargılarını da yitirmesine yol açmıştı.
Ayıp, gerçekten çok ayıp.
Böyle gazetecilik karşısında insan, sadece mesleğinden değil aynı zamanda insanlığından da utanıyor.
|
