|
 |
 |
 |
 |
|
Yargıtay'ı bölen karar
Yargıtay Ceza Genel Kurulu "laikliğe aykırı düşünce"ye cezayı 13'e karşı 14 oyla geri çevirirken ikiye bölündü.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14 üyesi, Milli Gazete yazarı Selahattin Aydar'ın 8 yıllık temel eğitimi eleştiren yazısına verilen cezayı "düşünce özgürlüğünün kısıtlanması" olarak yorumladı.
Türkiye'nin düzeni laik
Karşı çıkan 13 üye ise şeriatla demokrasinin bağdaşmayacağını savunarak, "Türkiye'nin devlet düzeni ve yönetim modeli, laik ve demokratik Cumhuriyet kavramında ifadesini bulur" dedi.
'Düşünce özgürlüğü' Yargıtay'ı ikiye böldü
Yargıtay Ceza Genel Kurulu, Milli Gazete yazarı Aydar'la ilgili "laikliğe aykırı düşünce"ye cezayı 13'e karşı 14 oyla geri çevirirken ikiye bölündü.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu son yılların en kapsamlı kararını verdi; laiklik, kamu düzeni, resmi ideoloji ve düşünce özgürlüğü kavramlarına çağdaş bir yorum getirdi. Karara konu olan davada, Milli Gazete yazarı Selahattin Aydar, temel eğitimin 8 yıla çıkarılmasını eleştiren, laikleri "dinsiz, rezil, ehli küfür" diye itham eden yazısı nedeniyle 312'nci maddeden mahkum olmuş, Yargıtay 8'inci Ceza Dairesi de kararı onamıştı. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazı üzerine, dava Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na geldi. Genel Kurul, uzun tartışmalar sonucu, sanığa ceza verilmemesi gerektiği sonucuna vardı. 13'e karşı 14 gibi, kritik bir oyla alınan karar, 47 sayfalık gerekçeye dayandırıldı. Gerekçeli karar özetle şöyle:
ENERJİK İFADE
* Her hareketin, ne zaman kin veya düşmanlığı tahrik, ne zaman bir hakkın savunması ya da haksızlığın enerjik biçimde dile getirilmesi sayılacağı keyfiyeti, ifade hürriyeti ile doğrudan ilgilidir.
* Bir "tehlike suçu" olan 312. madde, kamuyu oluşturan değişik katmanlar arasında düşmanlık ve kin yaratmayı önleme amacıyla konulmuş, ancak uygulamada objektif duraksamaları önleyecek kriterler netlikle belirlenemediği için, bu kriterlerin tespitinde zorunluluk bulunmaktadır. Suçun oluşması için aranan kriterler; eylemin aleni yapılması, kışkırtmanın sosyal sınıf, ırk, din, mezhep veya bölge farklılıklarından en az birine dayanılarak ve bu kesimlerin karşı karşıya getirmek amacıyla gerçekleştirilmesi, kışkırtmanın farklı halk topluluklarını birbirine karşı düşmanlığa ve kin beslemeye sevk etmesi, fakat bu halin 'kamu düzeni' için tehlikeli olabilecek şekilde ve yeterlilikte olması, kışkırtmanın şiddet çağrısını içermesi.
* 1 Nisan'da yürürlüğe girecek olan yeni TCK'da 312. maddeye karşılık gelen 216. maddede, suçun oluşumu biraz daha zorlaştırılarak "tehlikenin açık ve yakın olması'' gereği kabullenilmiştir. Söyleyeni hapsedilmekle dillendirilmesinden vazgeçilen hiçbir düşünceye tarihin tanıklığı olmamıştır. Aksine en zararlı düşünceler bile, söyleyeni mahkum edildiğinde ya merak saiki ya da acıma duygularıyla yandaş bulduğu, çoğu kez illegalite karanlığına inerek kontrolsüz gelişime kavuşmuştur.
* Dava konusu yazının kendi içindeki yetersizlik, ölçüsüzlük ve ifade zafiyeti nedeniyle yandaş bulamayacağı açıktır. Yazarın savunur göründüğü Dinin Kutsal Kitabı'nda 'Oku, Rabbi'nin adıyla oku'' ayetiyle zıtlaşan bir düşünceyi dile getirmesi nedeniyle kendi okuyucu kitlesiyle de kabul edilmeyeceği, ret edileceği düşünülmelidir.
DÜZEN DEĞİŞİR
* Yakın tarihimiz hatırlanmalı, 'devlet düzeni' olarak kabul olunan ve doğru sayılıp kamu düzeni namıyla korunan nice 'resmi ideolojinin' olağan ya da ara rejimlerle değiştirildiği, yerine ikame edilenlerin yine devlet düzeni adı altında 'yeni doğrular' olarak hukukun koruması kapsamına alındığı, bunların da bilahare yerini yenilerine terkettiği hatırlanmalı. 'Kamu düzeni' kavramının ideolojik 'devlet düzeni' ile her zaman örtüşmediği sonucuna varılmalıdır.
* Yazıdaki değerlendirmelerin objektif ve tarafsızlıktan uzak, kullanılan kimi sözcüklerin incitici ve rahatsız edici olduğu yönünde herhangi bir kuşku bulunmamaktadır. Ancak, düşünce özgürlüğünün sadece herkesçe kabul gören veya zararsız veya kayıtsızlık içeren fikirler için değil, AİHM'in de bir çok kararında da benimsendiği üzere "rahatsız edici, hatta şok edici olanlar'' içinde geçerli olduğu unutulmamalıdır.
LAİKLERE HAVALE
* Yasa koyucu, laikliğe aykırı eylemleri yaptırıma bağlayan TCK'nın 163. maddesini kaldırmış, bu konuda başkaca bir yasal düzenlemeye gerek görmediği gibi, bu türden suçların 312/2. madde kapsamında değerlendirmesine yönelik bir irade ortaya koymamıştır. Yasa koyucunun bu yöndeki iradesi ile 'laiklik' ilkesini korumasız bıraktığı düşünülmemelidir. Toplumun ulaştığı sosyal ve kültürel düzey itibariyle 'laiklik' kavramının günlük yaşama girdiği ve reddedilemez ve zayıflatılmaz düzeyde benimsenir olduğu saptanmış kahir çoğunluğun sahiplenmesini tevdii edilmiştir. Artık böylesine korumaya alınmış bir kavramın ceza yaptırımı tehdidi ile himayeye tabi tutulması gereksiz addedilmiştir. Yasa koyucunun cezai yaptırıma bağlamadığı bir eylemin, ülke koşulları nazara alınarak, zorlamalı yorumlarla cezalandırılır sayılması kuvvetler ayrılığı sistemini zedeler mahiyette olacaktır.
Ersan ATAR / ANKARA
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
