|
Camcının iti meselesi
Bu durum bana koca kurdun hikâyesini anımsatıyor. Anlatayım dinleyin.
Kurt yaşlanmış, kocamış. Dağlar desen kış kıyamet. Tek lokma yok ki yesin. Kasabaya inmiş ki çer çöp bakınsın. Lakin o ne sürü halinde köpekler koşturuyor üzerine. Kovalıyor, yakalayamıyorlar. Kan ter içinde ormana ulaşıyor koca kurt. Arkadaşlarına olayı anlatırken ağlamaya başlıyor. Kurtlar diyor ki;
- Ağlama, kurtardın canını.
- Can korkusuna değil, camcının itine sinirlendim ağlıyorum.
- Anlayamadık.
- Peşimde kasabın, ciğercinin, fırıncının, bakkalın, manavın itleri vardı. Ama camcının iti de aralarındaydı. Kasaptan, bakkal, manav, ciğerci, fırıncıdan sebeplendik beslendik bazen. Ama camcıyla benim ne işim oldu ki onun da iti takıldı peşime kardeşim?
|
