  |
|
Trabzon son şansıydı!
 Galatasaray güçlü, geniş kadrosu ile ofansif etkinliği yüksek ve günümüz futbolunun istediği ilkelere ligimizin en yakın takımı olmasına rağmen, çeşitli nedenlerle bu sene beklenenin çok altına düştü . Trabzon maçı son şanstı. Yeterli motivasyon ile son şansı değerlendirmek için Ali Sami Yen'e çıktılar. Doğal olarak tam olmasa da en azından Galatasaray'ın alışılmış klasiğine yakın bir futbol sergilediler. Sabri'nin dinamizmi, devamlılığı, orta sahanın ortasında İnamoto ile Ayhan'ın her tarafa uyguladıkları baskı, Arda'nın bölüm bölüm de olsa akıl dolu icraatları, Necati'nin hırsı, hazır olmasa da Hakan Şükür'ün varlığı Galatasaray'ı kendine getirdi. İlk yarıda Galatasaray daha ataktı ama rakibi de onu bozuyordu. İkinci yarı başında beraberlik golü yenmesinin moral bozukluğuna rağmen Galatasaray son dakikalara kadar bariz bir üstünlük kurdu. Bunun iki nedeni vardı. Birincisi; en büyük silah olan yardımlaşmanın üst düzeye çıkması, ikincisi de Mustafa KeçeliErsen Martin değişikliğiydi . Ceyhun ve Gökdeniz'in defansif yönleri zayıf. Buna bir de iki santrfor ile oynamak eklenince Galatasaray üstünlüğü ele aldı. Yanlış Ceyhun - Yattara değişikliği işin tuzu biberi oldu. Bir paragraf da Emre Aşık için açmak istiyorum. Saygı duyduğum bir profesyonel. Aylarca yedek kalır, hiç problem yapmaz. En kritik maçlarda mecburen görev verilir, çıkar; en iyisini yapar. Yazının sonunda da Musa Büyük'e geçmiş olsun diyor, acil şifalar diliyorum.
|
