Yılbaşı hediyesi krizi!

Okaçınılmaz daralma, o karanlık günler, yine geldi çattı sevgili okuyucular! Her ne kadar yılbaşı ruhunu, normalde giyemeyeceğin kadar gösterişli, pırıltılı saçmasapan elbiseler giyebilmeyi, hindi-pilav ikilisini sevsem de, yılbaşı gerçeği beni hiçbir zaman mutlu etmemiştir! Bir kere, zamanın geçmesi, yaşlanmak ve gitgide ölüme yaklaşmanın nesini kutluyoruz diyen bir karanlık yanım var! Onu bastırsam, pratik olarak, boş gezenin boş kalfası olmayan bir insanın, yılbaşı gereklerini eksiksiz yerine getirmesi mümkün değil! Tahayyül ediniz: Ekstradan bir tatil yok. Hele bu yıl, hiç yok. Yaz mevsimi gibi işin gücün tavsadığı, ekonominin yavaşladığı bir dönem değil, bilakis. Ve sen, bütün bu yoğunluk arasında, aileye, çoluğa çocuğa, eşe dosta hediye seçeceksin, yılbaşı gecesi organizasyonu yapacaksın, yerine göre hindi-pilav pişirip sofra kuracaksın, bu arada süslenip püslenip saç yaptırıp, elbise seçip, 31 Aralık gecesi 20.00 itibariyle mum gibi olacaksın! Yok ya, başka?! Benim kadar meşgul bir kadın olan ablam, geçen gün telefonla beni arıyor. Bense setteyim. Bir yandan Avrupa Yakası'nın yılbaşı çekimi için makyaj yapılırken, bir yandan senaryoda bir iki laf değiştiriyorum. Sohbet şöyle gelişiyor: -N'aber? -Setteyim, söyle! -Sana hediye alıyorum, çabuk seçimini yap, vaktim yok! Düz, modern gümüş vazo mu, ayaklı, daha klasik bir şey mi? -Düz, modern! -Eminsin? -Evet! -Güzel, bye bye. -Hadi görüşürüz! Böylesine keyifli, böylesine hayatın tadını çıkaran, tatlı bir sohbet yani! Konu yılbaşı hediyesi, gölge eden iş güç ve vakit azlığı! Arkadaşlara hediye almak kolaydır. Özellikle ikinci dereceden arkadaşlara. Herkes birbirinin hediyesini beğenir, çok mutlu olur, nezaket, tatlılık gırla gider. Bir not defteri bile alsan, çok makbule geçer. Birinci dereceden arkadaşlar, yani 10 yılı doldurmuş, çok yakın bir-iki kişi, biraz daha zorlayabilir. Zevkini çok iyi bilirsin, sahip olduklarını çok iyi bilirsin. Özel birşey bulman gerekir, özenmen, vakit ayırman gerekir. Bütçenin zorlanmasından hiç bahsetmiyorum, dikkatinizi çekerim! Ve işin en zor yanı: Aile hediyeleri! Sizi bilmiyorum, benim ailem kolay hediye beğenmez! Herkesin kendisi ve eviyle ilgili çok spesifik kuralları vardır. Ev klasiktir mesela, ama ağdalı klasik değildir. O markadan çok fazla biblo vardır zaten de, öteki tarz da salona uymaz. Zaten evde hiçbir şey koyacak yer yoktur ve son üç yıldır eve hediye alınmaktadır. Ancak kişisel hediyelerde iş daha zordur. Siyah trikolar pek makbule geçer ama, materyali çok önemlidir. Terletmeyecek kadar ince, fazlalıkları göstermeyecek kadar tok bir kumaştan, ne çok açık ne çok kapalı, efendime söyleyeyim, biraz da pırıltılı, ama abiye de olmasın.... diye gider tarifler! Ve siz, alışveriş bölgesinin ortasında durur, öyle salak salak etrafa bakar, niye her şeyi son haftaya bıraktım diye kendinize kızar, bir yandan da hediye olarak epilasyon aleti tavsiye eden satış elemanına sakin davranmak için çaba harcarsınız! Az sonra bir liste dolusu hediye almak için Nişantaşı sokaklarını arşınlıyor olacağım! Size ise, şimdiye kadar en çok emek verdiğim şeyi hediye ediyorum: Bu hafta hem çarşamba gecesi, hem cuma, yani yılbaşı gecesi, ayrı ayrı, ama bomba gibi, iki Avupa Yakası bölümü seyredeceksiniz! Hani hep "Keşke haftada iki kere olsa" diyordunuz ya, işte bu hafta öyle! Yılbaşı için program yapmamış olanlar, sıkılanlar, geceyi evde geçirecekler, parti yapacaklar. Saat sekizde çok, ama çok eğlenerek başlayacaksınız kutlamalara; benden söylemesi. Uzun, şarkılı, dansözlü, nefes nefese, müthiş eğlenceli bir yılbaşı bölümü hazırladık, 31 Aralık gecesi için. Çok ipucu vermek istemiyorum, sürprizi bozmamak için. Bu sene, verdiğim hediyeyi beğenmesi garanti olan sadece sizlersiniz!