 |  |
 |
|
Merinos'u da yaktılar sonunda!..
80'Lİ yıllar.. New York sokaklarında dolaşıyorum. Bir vitrinde hoş bir kazak gördüm.. Girdim. Elime aldım, daha da hoşuma gitti. Dokunması öyle haz verdi ki.. Yakasına baktım.. "Made in İtalia" yazıyor.. Tam 5 tane aldım.. Beş ayrı renk..
Döndüm geldim otele.. Kazakların içinde bir ikinci etiket var.. İngilizce "Gerçek Merinos yünü" yazıyor..
Benim ipliğimi İtalyan dokumuş, Amerika'da satıyor..
Hafta sonu Güngör Uras'ı okuyorum.. Ondan başka kimsenin haberi olmadı.. Kimse farkına varmadı, yazmadı..
Merinos fabrikası 31 temmuzda çıkan yangınla kül olmuş.
Yangın ne tesadüf yedi depoda ayni anda başlamış.
Bandırma'da ilkokulla ziyarete gitmiştik Merinos Fabrikasını..
Atatürk'ün bizzat başlattığı Cumhuriyetin sanayileşme hareketinin sembollerindendi. O zaman Bursa'da görev yapan Resmiye Hoca, bana çok şey öğreten Resmiye Teyzem de anlatmıştı, fabrikanın Cumhuriyet tarihindeki önemini..
Güngör ağabey, fabrikayı ölümünden kısa süre önce isim babası Atatürk'ün açtığını yazıyor. Fabrikada 6 bin kişi çalışıyor, dolaylı olarak 30 bin kişi ekmek yiyordu. Merinos kumaşları, İngilizlerle yarışıyordu.
Özelleştirme İdaresi fabrikayı kapattı. Makineler hurdacıya satıldı. (Yüzde 20 peşin gerisi taksit 3 milyon 825 bin lira) 325 dönüm arsa da Bursa Belediyesi'ne hibe edildi.
Güngör Ağabey "Bursa'da Atatürk'ten bir tek Çelikpalas kaldı" diyor..
Hadi onu da yıkın yakın ki, Bursa'da da Atatürk kalmasın.. Genç Cumhuriyetin ilk hamlelerinin izi kalmasın..
|
