  |
|
Elveda Rumeli
 Üstte 1912-1913 Balkan Savaşları sırasında bin bir güçlük içinde Rumeli'den Anadolu'ya göç eden Türkler'i görüyorsunuz. Bir zamanlar Türk yurdu olan Rumeli'de büyük bir Türk nüfusu vardı. İlk önce, 1699 Karlofça Antlaşması'yla Avusturya, Macaristan'ı ele geçirince buradaki Türkler Rumeli'deki diğer topraklarımıza göç ettiler. 1804'teki isyandan sonra Sırplar'ın baskılarına dayanamayan Türkler'in bir kısmı yurtlarından ayrılarak Kosova, Makedonya, Tuna, Bosna ve Anadolu'ya yerleşti. 1830'da bağımsız Yunanistan kurulunca, Mora ve Attike yarımadaları ile Eğriboz Adası'nda bulunan Türkler'den sağ kalanlar Rumeli ve Anadolu'daki Osmanlı topraklarına sığındılar. 1877-1878 Osmanlı Rus Savaşı'nın sonunda Romanya ve Bulgaristan'daki Türkler'in önemli bir kısmı yurtlarından ayrıldı. En büyük göç dalgalarından biri 1912-1913 Balkan savaşlarından sonra gerçekleşti. Balkanlar'daki Hıristiyanlar'ın katliamından kurtulan yüzbinlerce Selanikli, Manastırlı, Yanyalı, Üsküplü, Ohrili, Filibeli Türk, Anadolu'nun ve Trakya'nın çeşitli yerlerine yerleştirildi. Lozan Antlaşması'yla Yunanistan'da Batı Trakya'nın dışındaki bölgelerde kalan son Türkler de nüfus mübadelesiyle Türkiye Cumhuriyeti'ne geldiler. 20. yüzyılda göç dalgası devam etti. Yugoslavya ve Bulgaristan'ın baskıları sonucu yüzbinlerce Türk yine anavatana sığındı. 19. yüzyılın başlarında Balkanlar'ın en büyük nüfus grubunu oluşturan Türkler'den, bugün Rumeli'de birkaç milyon kişi kaldı.
|
