4. Sınıf Deyimler Konu Anlatımı - TDK Deyimler Sözlüğü Ve Anlamları

Türkçe dili, geçmiş yıllardan bu yana hem tecrübe hem de farklı kültürlerle alışverişte bulunmuştur. Bu alışveriş sırasında deyim adı verilen kalıplaşmış kelimeler toplulukları ortaya çıkmıştır. Deyimler Türkçe'de çok önemli bir yere sahiptir. Günlük konuşma sırasında da sıklıkla kullanılır. İşte 4. sınıf deyimler konu anlatımı - TDK deyimler sözlüğü ve anlamları hakkında her şey…

DEYİMLERİN ÖZELLİKLERİ NELERDİR?

• Kalıplaşmış sözcüklerden meydana gelir. Deyimleri kullanırken eş anlamlı bir kelime dahi olsa yerine kullanılamaz. Sözcükler eksik söylenemez ve yerleri değişmez. Aksi halde anlatım bozukluğu ortaya çıkar.
• Deyimlerin kullanımında zamana ya da kişiye göre çekimleme yapabilirsiniz.
• Deyimler gerçek anlamları ifade etmek için kullanılabilir ancak genel olarak mecaz anlamda kullanılır.
• Deyimlerin ders verme gibi bir gayesi bulunmaz. Durumları ya da kavramları açıklamak için kullanılır.
• Cümle ya da iki kelimeden oluşan sözcük grupları ile deyimler oluşturulabilir.

TDK DEYİMLER SÖZLÜĞÜ VE ANLAMLARI

Açık kapı bırakmak: bir sorun karşısında net bir cevap vermeyip tartışma ve değerlendirme fırsatı sunmak.

Ağzında bakla ıslanmamak: Bir konuyu ya da sırrı saklamayı becerememek.

Baş ütülemek: Çok konuşarak karşıdaki kişiyi rahatsız etmek.

Burnundan getirmek: Birlikte yapılan bir işten pişman olmak.

Cebi delik: Tutumlu olmayı bilmeyen, cebinde para durmayan.

Damdan düşer gibi: Beklenmeyen bir zamanda ortaya çıkan kişi ya da durum.

Dış kapının dış mandalı: Var lan bir durum ya da konu ile uzaktan yakından ilgisi bulunmayan kişi.

Fink atmak: İstediği gibi gezmek

Göz atmak: Bir konu ya da durumu incelemek, bakmak.

Hanım köylü: Eşinin istediğini yapan erkek.

Isıtıp ısıtıp önüne koymak: Bir konuyu ya da durumu tekrar tekrar gündeme getirmek.

Kesenin ağzını açmak: Bir şey için düşünmeden çok para harcamak.

Küplere binmek: Bir konu ya da olay karşısında çok fazla sinirlenmek, tepki göstermek.

Nalları dikmek: Ölmek

Tereyağından kıl çekmek: Bir işi zorlanmadan, kolaylıkla yerine getirmek, başarmak.

Zurnanın zırt dediği yer: Bir işin ya da olayın varabileceği son nokta.